خودروی صفر نمی‌خریم
شاید نخستین کمپینی که از دنیای مجازی شروع شد و جایش را بین مردم باز کرد، کمپین نخریدن خودروی صفر بود و صحبت درباره این کمپین در گروه‌های دوستانه و خانوادگی هم داغ شد. این کمپین که در اعتراض به قیمت و کیفیت خودروهای داخلی راه افتاده بود، تا جایی پیش رفت که گفته می‌شد کارخانه‌های تولید خودرو با مشکل فروش و انباشتگی در انبارها روبه‌رو شده‌اند، البته مدیران شرکت‌های تولید‌کننده خودرو این موضوع را تکذیب کردند، اما به‌هرحال وزیر صنعت، معدن و تجارت و چندین مسئول دیگر درباره این کمپین حرف زدند و حتی وعده پیگیری مطالبات مردم را دادند. اگرچه همان‌طور که از یک کمپین انتظار می‌رود، مدتی بعد از شدت وحدت اعضای کمپین کاسته شد و کم‌کم ماجرا به فراموشی سپرده شد، اما هنوز هم این کمپین را می‌توان یکی از پرسروصداترین کارزارهای مجازی دانست.
برای هوای بهتر و بدنی سالم‌تر
در طول سال‌های اخیر کمپین‌های زیادی در مورد مقابله با آلودگی هوا راه افتاده‌اند، اما هیچ‌کدام از آنها مانند کمپین سه‌شنبه‌های بدون خودرو با توجه مردم و مسئولان مواجه نشد. این کمپین که همزمان از مردم می‌خواست سوار خودرو نشوند، آنها را تشویق می‌کرد برای تحرک بیشتر از دوچرخه استفاده کنند. در چندین شهر حتی مسئولان محلی هم به مردم پیوستند و در این روز با دوچرخه به محل کارشان رفتند.
خطوط سفید و محترم
یکی دیگر از کمپین‌هایی که با استقبال مواجه شد و حتی هنوز هم ردی از خودش روی خودرو‌ها به جا گذاشته، کارزار «بین خطوط برانیم» بوده است. کمپینی که تلاش می‌کرد راننده‌ها را به رانندگی بین خطوط سفید خیابان‌ها تشویق کند تا نظم بیشتری به وجود بیاید و ترافیک و تصادف هم کمتر شود. یکی از نکات جالب در مورد این کمپین همزمان شدن آن با رواج هشتگ‌زنی در فضای مجازی بود. کمپین‌های قبلی اگرچه با استقبال مواجه شده بودند، اما چون هنوز مقوله هشتگ‌زدن درباره اتفاقات به اقدامی رایج تبدیل نشده بود، قدرت سازماندهی کمتری داشتند، اما کمپین بین خطوط برانیم تبدیل به یک هشتگ جدی شد. این کمپین پا را فراتر از دنیای مجازی گذاشت و کسانی که عضو آن بودند، با چاپ برچسب‌هایی که اسم کمپین را روی خودشان داشتند و چسباندن آن روی شیشه خودرویشان، کاری کردند که مردم بیرون از فضای مجازی هم با این کمپین آشنا شوند.
کتابت را زمین بگذار
خب این‌که سطح مطالعه در کشور ما وضع اسفباری دارد بر کسی پوشیده نیست، به همین دلیل هم عده‌ای کمپینی راه انداختند برای تشویق‌کردن مردم به جا گذاشتن کتابشان در این طرف و آن طرف. اعضای کمپین باید یک کتاب را انتخاب می‌کردند و بعد از خواندن آن، کتاب را در جایی مانند مترو و اتوبوس جامی‌گذاشتند. نفر بعدی که کتاب را برمی‌داشت هم باید همین کار را می‌کرد. اگرچه این کمپین با استقبال زیادی در فضای مجازی مواجه شد و سروصدا به راه انداخت، اما نتوانست چنان که باید و شاید راهش را به جهان واقعی باز کند.
نه به کیسه پلاستیکی
«هر کیسه پلاستیکی برای تجزیه‌شدن به هزاران سال زمان نیاز دارد.» هنوز هم اگر کسی این پیغام را برای شما فرستاد، به احتمال زیاد می‌خواهد شما را به پیوستن به کمپین «نه به کیسه پلاستیکی» دعوت کند. کمپینی که هنوز هم تبلیغ می‌شود و هر‌سال چندین بار به مناسبت‌های مختلف دوباره قوت خودش را پیدا می‌کند.
نذر مایع حیات
مردم بسیاری از نقاط سیستان‌وبلوچستان حتی برای آشامیدن هم دسترسی راحتی به آب ندارند. بماند که برای رسیدن آنها به مایع حیات چه سیاست‌گذاری‌های بلند و کوتاه‌مدتی نیاز است، عده‌ای تصمیم گرفته‌اند تا زمان به نتیجه رسیدن این سیاست‌گذاری‌ها خودشان دست به کار شوند و به مردم مناطق مختلف سیستان‌وبلوچستان آب برسانند. این حرکت که بانی آن جمعیت هلال‌احمر بوده با عنوان کمپین «نذر آب» چند روزی است که شروع شده و با استقبال هم مواجه شده است. اعضای این کمپین می‌توانند با اختصاص مبلغی پول در مسیر آبرسانی به مردم سیستان‌وبلوچستان کمک کنند. همین حالا هم هزاران لیتر آب در مسیر مناطق خشک جنوب‌شرق کشور است.
