علی دایی نتنها آقای گل جهان است که این روزها تبدیل شده به آقای قلب های مردم. شهریار فوتبال ایران در پیگیری و حل مشکلات زلزله زدگان کرمانشاه با همان همت و اراده همیشگی و آهنینش پیش رفت و کار را به سرانجام رساند.
به گزارش راسخون، علی دایی همیشه همت، پشتکار و اراده و تلاش مضاعف تا رسیدن به هدف را معنی کرده است. از دورانی که به قول خودش دستفروشی می کرد تا خرج تحصیلش را تامین کند و بتواند به جایگاه خوب علمی برسد، تا زمانی که در سن 24 سالگی وارد دنیای حرفه ای فوتبال شد و با فعل خواستن موفق شد به افتخارات زیادی از جمله آقای گلی جهان، بهترین گلزن جام ملت های آسیا و به عنوان بهترین بازیکن آسیا برسد.
از دریبل زدن "مرگ" تا آقای گلی جهان
علی دایی در جام ملت های 1994 هیروشیمای ژاپن، در دیدار ایران مقابل بحرین دچار مصدومیت سنگینی شد که به ادعای پزشکان وقت دیگر نمی توانست به عنوان بازیکن به فعالیت ادامه دهد. در یک صحنه، دروازه بان بحرین با حرکتی وحشیانه و ناجوانمردانه با کف پا به شکم علی دایی ضربه ای سخت وارد کرد و باعث پاره شدن طحال این بازیکن شد. مهاجم آن سال های تیم ملی ایران با طحال پاره 20 دقیقه تا پایان نیمه ی اول بازی کرده و سپس بیهوش شده بود تا جایی که پزشکان بعد از معاینه گفته بودند که اگر دیرتر او را می رساندند، ممکن بود جانش را از دست بدهد. این مصدومیت شدید باعث شد تا سال 1392، روزنامه رومانیایی "ادوارول"، در توصیف علی دایی جمله ی "بازیکنی که مرگ را دریبل زد" را بنویسد. با این حال مهاجم گلزن تیم ملی ایران این مصدومیت بزرگ را کنار زد و به دنیای فوتبال برگشت و پس از آن بود که خود را در فوتبال آسیا به عنوان مهاجم طراز اول و گلزن مطرح کرد و توانست آقای گلی جام ملت ها و عنوان بهترین بازیکن سال آسیا را کسب کند، به عنوان اولین لژیونرایرانی به فوتبال آلمان(باشگاه آرمینیا بیله فلد) برود و سپس رکورد گل‌های ملی جهان را در اختیار بگیرد.
آقای گل جهان نه؛ آقای قلب ها!
علی دایی وقتی فوتبال را کنار گذاشت، همه انتظار داشتند که مانند خیلی از چهره های ورزشی و مشهور به دنیای سیاست وارد شود اما او از همان ابتدا گفت که می خواهد به فعالیت در ورزش بپردازد و بیشتر بین مردم باشد. علی دایی اما این جمله طلایی "که می خواهد بین مردم باشد" را به معنای واقعی و در عمل نشان داد. هرجا که سختی و گرفتاری و مشکلی برای مردم ایران پیش آمد، جزو اولین کسانی بود که به داد هموطنان رسید و در کنار آنها فقط عکس یادگاری نگرفت. از زلزله ی بم، زلزله ی آذربایجان شرقی تا زلزله ی کرمانشاه پای کار ایستاد و با رساندن کمک های مردمی به دست آسیب دیدگان زلزله و بازسازی و ساخت خانه برای آنها بار دیگر همت و اراده خود را برای کمک به هموطنان به رخ مسئولینی کشید که جز وعده و وعید چیزی برای مردم نداشتند.
به گزارش راسخون، علی دایی همیشه همت، پشتکار و اراده و تلاش مضاعف تا رسیدن به هدف را معنی کرده است. از دورانی که به قول خودش دستفروشی می کرد تا خرج تحصیلش را تامین کند و بتواند به جایگاه خوب علمی برسد، تا زمانی که در سن 24 سالگی وارد دنیای حرفه ای فوتبال شد و با فعل خواستن موفق شد به افتخارات زیادی از جمله آقای گلی جهان، بهترین گلزن جام ملت های آسیا و به عنوان بهترین بازیکن آسیا برسد.
از دریبل زدن "مرگ" تا آقای گلی جهان
علی دایی در جام ملت های 1994 هیروشیمای ژاپن، در دیدار ایران مقابل بحرین دچار مصدومیت سنگینی شد که به ادعای پزشکان وقت دیگر نمی توانست به عنوان بازیکن به فعالیت ادامه دهد. در یک صحنه، دروازه بان بحرین با حرکتی وحشیانه و ناجوانمردانه با کف پا به شکم علی دایی ضربه ای سخت وارد کرد و باعث پاره شدن طحال این بازیکن شد. مهاجم آن سال های تیم ملی ایران با طحال پاره 20 دقیقه تا پایان نیمه ی اول بازی کرده و سپس بیهوش شده بود تا جایی که پزشکان بعد از معاینه گفته بودند که اگر دیرتر او را می رساندند، ممکن بود جانش را از دست بدهد. این مصدومیت شدید باعث شد تا سال 1392، روزنامه رومانیایی "ادوارول"، در توصیف علی دایی جمله ی "بازیکنی که مرگ را دریبل زد" را بنویسد. با این حال مهاجم گلزن تیم ملی ایران این مصدومیت بزرگ را کنار زد و به دنیای فوتبال برگشت و پس از آن بود که خود را در فوتبال آسیا به عنوان مهاجم طراز اول و گلزن مطرح کرد و توانست آقای گلی جام ملت ها و عنوان بهترین بازیکن سال آسیا را کسب کند، به عنوان اولین لژیونرایرانی به فوتبال آلمان(باشگاه آرمینیا بیله فلد) برود و سپس رکورد گل‌های ملی جهان را در اختیار بگیرد.
آقای گل جهان نه؛ آقای قلب ها!
علی دایی وقتی فوتبال را کنار گذاشت، همه انتظار داشتند که مانند خیلی از چهره های ورزشی و مشهور به دنیای سیاست وارد شود اما او از همان ابتدا گفت که می خواهد به فعالیت در ورزش بپردازد و بیشتر بین مردم باشد. علی دایی اما این جمله طلایی "که می خواهد بین مردم باشد" را به معنای واقعی و در عمل نشان داد. هرجا که سختی و گرفتاری و مشکلی برای مردم ایران پیش آمد، جزو اولین کسانی بود که به داد هموطنان رسید و در کنار آنها فقط عکس یادگاری نگرفت. از زلزله ی بم، زلزله ی آذربایجان شرقی تا زلزله ی کرمانشاه پای کار ایستاد و با رساندن کمک های مردمی به دست آسیب دیدگان زلزله و بازسازی و ساخت خانه برای آنها بار دیگر همت و اراده خود را برای کمک به هموطنان به رخ مسئولینی کشید که جز وعده و وعید چیزی برای مردم نداشتند.
.jpg "برای علی دایی که این روزها دلبری می کند/ از دریبل \"مرگ\" تا تسخیر قلب ها")
بغض معنادار شهریار در کرمانشاه
همه می دانیم که علی دایی برای ساختن سرپناه برای مردم کرمانشاه چه خون دل هایی که نخورد و چه رنج و مشقت هایی که متحمل نشد. به او انواع و اقسام تهمت را زدند و دست آخر، حساب او را مسدود کردند و به دادگاه کشاندند. اما او خم به ابرو نیاورد و گفت که خوشحالم برای کار مردم دادگاهی شدم. حالا او پس از پایان پروژه اول خود در کرمانشاه و آماده شدن تعدادی از واحدهای آماده تحویل به زلزله زدگان روستایی، پشت تریبون رفت تا گزارشی از کار خود بدهد. او بعد از دادن گزارش وقتی که گفت "لذتی که در خدمت کردن به مردم هست، در هیچ چیزی نیست" بغضش اجازه ادامه صحبت نداد و صحنه را ترک کرد. این بغض او معنا دار بود. بغضی بود که نشان داد چقدر دغدغه ی مردمی را دارد که خیلی وقت است مسئولان آنها را فراموش کرده اند و برای کمترشدن آلامشان قدمی برنمی دارند. دایی اما هرگاه کاری کرده، از شادی گل هایی که مشت های خود را مقابل تیم محبوبش گره می کرد تا اعتراض به داوران فوتبال، همیشه منتقدان به وی می تاختند و او را مغرور و خودخواه خطاب می کردند. حتی زمانی که برای ساختن چند روستای کرمانشاه اعلام آمادگی کرد، خیلی ها آن را بیشتر تبلیغاتی و "شو آف" خواندند اما او بار دیگر ثابت کرد که نیازی به این کارها ندارد و هرچه می کند، هدفی دارد و تا رسیدن به آن از پای نمی نشیند.
کار غیر قابل وصف دایی
حالا علی دایی نتنها آقای گل جهان است که آقای قلب های مردم هم هست. حالا شهریار فوتبال ایران با مردمداری و خدمت به هموطنان خود دلبری می کند. او فقط در دنیای فوتبال و ورزش به شاد کردن دل مردم بسنده نکرد. حالا او در زندگی واقعی مردم هم نقش خود را ایفا و به جای حرف زدن و وعده وعید دادن، به مردم خدمت می کند. او باعث شادی دل زلزله زدگان و آسیب دیده هاست و در این زمستان سرد، برای آنها سرپناه می سازد. این حرکت اجتماعی و مردمداری شهریار را نمی شود با هیچ واژه ای توصیف کرد. او قلبهای مردم ایران به خصوص کرمانشاه را تسخیر کرده. محبوبِ مغرور ما، قهرمان دیروز و امروز و فردای این مردم است. او فقط آقای گل جهان نیست و آقای قلب مردمش نیز هست. مردم به داشتن قهرمان و بزرگ مردی چون تو می بالند و افتخار می کنند. این کار بزرگش را هیچ کس از یاد نخواهد برد و تاریخ گواه بزرگش خواهد بود. علی دایی مسئولیتی در بازسازی روستاهای زلزله زده کرمانشاه نداشت اما نتوانست حس همنوعی و انسان دوستانه خود را نادیده بگیرد و درحالی با وجدان آسان بخوابد که برخی از هموطنانش در سوز سرما بلرزند.
سید مجتبی سیدی
همه می دانیم که علی دایی برای ساختن سرپناه برای مردم کرمانشاه چه خون دل هایی که نخورد و چه رنج و مشقت هایی که متحمل نشد. به او انواع و اقسام تهمت را زدند و دست آخر، حساب او را مسدود کردند و به دادگاه کشاندند. اما او خم به ابرو نیاورد و گفت که خوشحالم برای کار مردم دادگاهی شدم. حالا او پس از پایان پروژه اول خود در کرمانشاه و آماده شدن تعدادی از واحدهای آماده تحویل به زلزله زدگان روستایی، پشت تریبون رفت تا گزارشی از کار خود بدهد. او بعد از دادن گزارش وقتی که گفت "لذتی که در خدمت کردن به مردم هست، در هیچ چیزی نیست" بغضش اجازه ادامه صحبت نداد و صحنه را ترک کرد. این بغض او معنا دار بود. بغضی بود که نشان داد چقدر دغدغه ی مردمی را دارد که خیلی وقت است مسئولان آنها را فراموش کرده اند و برای کمترشدن آلامشان قدمی برنمی دارند. دایی اما هرگاه کاری کرده، از شادی گل هایی که مشت های خود را مقابل تیم محبوبش گره می کرد تا اعتراض به داوران فوتبال، همیشه منتقدان به وی می تاختند و او را مغرور و خودخواه خطاب می کردند. حتی زمانی که برای ساختن چند روستای کرمانشاه اعلام آمادگی کرد، خیلی ها آن را بیشتر تبلیغاتی و "شو آف" خواندند اما او بار دیگر ثابت کرد که نیازی به این کارها ندارد و هرچه می کند، هدفی دارد و تا رسیدن به آن از پای نمی نشیند.
کار غیر قابل وصف دایی
حالا علی دایی نتنها آقای گل جهان است که آقای قلب های مردم هم هست. حالا شهریار فوتبال ایران با مردمداری و خدمت به هموطنان خود دلبری می کند. او فقط در دنیای فوتبال و ورزش به شاد کردن دل مردم بسنده نکرد. حالا او در زندگی واقعی مردم هم نقش خود را ایفا و به جای حرف زدن و وعده وعید دادن، به مردم خدمت می کند. او باعث شادی دل زلزله زدگان و آسیب دیده هاست و در این زمستان سرد، برای آنها سرپناه می سازد. این حرکت اجتماعی و مردمداری شهریار را نمی شود با هیچ واژه ای توصیف کرد. او قلبهای مردم ایران به خصوص کرمانشاه را تسخیر کرده. محبوبِ مغرور ما، قهرمان دیروز و امروز و فردای این مردم است. او فقط آقای گل جهان نیست و آقای قلب مردمش نیز هست. مردم به داشتن قهرمان و بزرگ مردی چون تو می بالند و افتخار می کنند. این کار بزرگش را هیچ کس از یاد نخواهد برد و تاریخ گواه بزرگش خواهد بود. علی دایی مسئولیتی در بازسازی روستاهای زلزله زده کرمانشاه نداشت اما نتوانست حس همنوعی و انسان دوستانه خود را نادیده بگیرد و درحالی با وجدان آسان بخوابد که برخی از هموطنانش در سوز سرما بلرزند.
سید مجتبی سیدی
