خیابان ولیعصر(عج) در ۷ دی ماه سال ۱۳۹۰ ثبت ملی شد اما اخیراً خبرهایی منتشر شده که قرار است همزمان با نودسالگی خیابان ولیعصر، این خیابان ثبت جهانی شود.
به گزارش راسخون به نقل از خبرگزاری فارس؛ خیابان ولیعصر بلندترین خیابان مُشجر تهران و همچنین بلندترین خیابان خاورمیانه با طول ۱۷.۹ کیلومتر محسوب می‌شود که از میدان راه‌آهن در میانهٔ جنوبی تهران آغاز شده و به میدان تجریش در منطقهٔ شمیرانات در شمال تهران می‌رسد.
این خیابان در سال 1307 به دستور رضاشاه ساخته شد و تا سال 57 با نام جاده مخصوص پهلوی شناخته می‌شد اما پس از انقلاب به مدت دو سال و نیم به نام «خیابان مصدق» و سپس به نام کنونی آن «ولیعصر» تغییر نام یافت.
بسیاری از مراکز خرید بزرگ، پارک‌های عمومی، رستوران‌ها، موزه‌ها، مراکز فرهنگی و دفاتر ملی و بین‌المللی در این خیابان قرار دارند.
خیابان ولیعصر در ۷ دی ۱۳۹۰ ثبت ملی شد اما اخیراً خبرهایی منتشر شده که قرار است همزمان با نودسالگی خیابان ولیعصر، این خیابان ثبت جهانی شود.
فرهاد نظری در خصوص انتشار اخباری مبنی بر ارسال مستندات برای ثبت جهانی خیابان ولیعصر،گفت: برای ثبت یک اثر ابتدا باید پیشنهاد آن به دبیرخانه میراث جهانی داده شود و سپس در فهرست انتظار قرار گیرد.
وی افزود: بعد از آن میراث فرهنگی باید پرونده ثبتی اثر را آماده کند، این پرونده پس از ارسال به یونسکو حدود18 ماه مورد بررسی قرار می‌گیرد و نمایندگانی از یونسکو برای کنترل وضعیت اثر معرفی شده و اینکه ارزش‌هایی که از آن صحبت شده با واقعیت منطبق است یا نه به کشور مقصد سفر می‌کنند.
نظری ادامه داد: برای مثال ما می‌گوییم یک بنا ارزش منحصر به فرد جهانی دارد، اگر نظرها درست بود در یکی از جلسات کمیته میراث جهانی که اواخر خرداد و اوایل تیرماه هرسال در یکی از کشورها برگزارمی‌شود مورد داوری نهایی قرار می‌گیرد.
مدیرکل ثبت آثار و حفظ و احیاء میراث معنوی و طبیعی با بیان اینکه این کار یک پروسه طولانی است، تصریح کرد: در فهرست انتظار ما حدود 70 اثر وجود دارد و این انتخاب ماست که کدام را در اولویت قرار دهیم.
وی افزود: برای اینکه یک اثر ثبت جهانی شود علاوه بر اینکه باید دارای ارزش‌های منحصر به فرد باشد از لحاظ مدیریتی و حفاظتی هم باید وضعیت مطلوبی داشته باشد، چرا که اگر وضعیت مغشوش بوده و دولتی که متولی آن است بودجه لازم و برنامه مناسبی نداشته باشد، پیشنهاد ثبت جهانی رد می‌شود.
نظری در پاسخ به این سؤال که آیا خیابان ولیعصر امکان ثبت جهانی دارد؟ گفت: خیابان ولیعصر باید مورد بررسی قرار گیرد اما به هرحال این خیابان منحصر به فرد و دارای ارزش‌های بی بدیل است، تا زمانی که پرونده‌اش رو ننویسیم نمی‌توانیم به دقت در مورد آن صحبت کنیم.
وی تأکید کرد: اگر بخواهیم پرونده ولیعصر را پیشنهاد کنیم چون یک تجربه جدید است و تاکنون یک خیابان و محور عبور و مرور را ثبت نکره‌ایم باید وارد کار شویم اما این اقدام همکاری شهرداری، شورای شهر و وزارت راه و شهرساری را می‌طلبد، فعلاً گفت‌‌وگوهایی در این زمینه انجام شده اما هنوز تعیین تکلیف نهایی نشده است.
نظری گفت: خیابان ولیعصر باید وضعیت مطلوبی داشته باشد که ارزش‌های آن را مخدوش نکند تا وقتی هیأت بازرسی یونسکو برای بازدید به ایران می‌آیند، مشکلی وجود نداشته باشد.
به گزارش راسخون به نقل از خبرگزاری فارس؛ خیابان ولیعصر بلندترین خیابان مُشجر تهران و همچنین بلندترین خیابان خاورمیانه با طول ۱۷.۹ کیلومتر محسوب می‌شود که از میدان راه‌آهن در میانهٔ جنوبی تهران آغاز شده و به میدان تجریش در منطقهٔ شمیرانات در شمال تهران می‌رسد.
این خیابان در سال 1307 به دستور رضاشاه ساخته شد و تا سال 57 با نام جاده مخصوص پهلوی شناخته می‌شد اما پس از انقلاب به مدت دو سال و نیم به نام «خیابان مصدق» و سپس به نام کنونی آن «ولیعصر» تغییر نام یافت.
بسیاری از مراکز خرید بزرگ، پارک‌های عمومی، رستوران‌ها، موزه‌ها، مراکز فرهنگی و دفاتر ملی و بین‌المللی در این خیابان قرار دارند.
خیابان ولیعصر در ۷ دی ۱۳۹۰ ثبت ملی شد اما اخیراً خبرهایی منتشر شده که قرار است همزمان با نودسالگی خیابان ولیعصر، این خیابان ثبت جهانی شود.
فرهاد نظری در خصوص انتشار اخباری مبنی بر ارسال مستندات برای ثبت جهانی خیابان ولیعصر،گفت: برای ثبت یک اثر ابتدا باید پیشنهاد آن به دبیرخانه میراث جهانی داده شود و سپس در فهرست انتظار قرار گیرد.
وی افزود: بعد از آن میراث فرهنگی باید پرونده ثبتی اثر را آماده کند، این پرونده پس از ارسال به یونسکو حدود18 ماه مورد بررسی قرار می‌گیرد و نمایندگانی از یونسکو برای کنترل وضعیت اثر معرفی شده و اینکه ارزش‌هایی که از آن صحبت شده با واقعیت منطبق است یا نه به کشور مقصد سفر می‌کنند.
نظری ادامه داد: برای مثال ما می‌گوییم یک بنا ارزش منحصر به فرد جهانی دارد، اگر نظرها درست بود در یکی از جلسات کمیته میراث جهانی که اواخر خرداد و اوایل تیرماه هرسال در یکی از کشورها برگزارمی‌شود مورد داوری نهایی قرار می‌گیرد.
مدیرکل ثبت آثار و حفظ و احیاء میراث معنوی و طبیعی با بیان اینکه این کار یک پروسه طولانی است، تصریح کرد: در فهرست انتظار ما حدود 70 اثر وجود دارد و این انتخاب ماست که کدام را در اولویت قرار دهیم.
وی افزود: برای اینکه یک اثر ثبت جهانی شود علاوه بر اینکه باید دارای ارزش‌های منحصر به فرد باشد از لحاظ مدیریتی و حفاظتی هم باید وضعیت مطلوبی داشته باشد، چرا که اگر وضعیت مغشوش بوده و دولتی که متولی آن است بودجه لازم و برنامه مناسبی نداشته باشد، پیشنهاد ثبت جهانی رد می‌شود.
نظری در پاسخ به این سؤال که آیا خیابان ولیعصر امکان ثبت جهانی دارد؟ گفت: خیابان ولیعصر باید مورد بررسی قرار گیرد اما به هرحال این خیابان منحصر به فرد و دارای ارزش‌های بی بدیل است، تا زمانی که پرونده‌اش رو ننویسیم نمی‌توانیم به دقت در مورد آن صحبت کنیم.
وی تأکید کرد: اگر بخواهیم پرونده ولیعصر را پیشنهاد کنیم چون یک تجربه جدید است و تاکنون یک خیابان و محور عبور و مرور را ثبت نکره‌ایم باید وارد کار شویم اما این اقدام همکاری شهرداری، شورای شهر و وزارت راه و شهرساری را می‌طلبد، فعلاً گفت‌‌وگوهایی در این زمینه انجام شده اما هنوز تعیین تکلیف نهایی نشده است.
نظری گفت: خیابان ولیعصر باید وضعیت مطلوبی داشته باشد که ارزش‌های آن را مخدوش نکند تا وقتی هیأت بازرسی یونسکو برای بازدید به ایران می‌آیند، مشکلی وجود نداشته باشد.
مطالب مرتبط
احضار «علی ضیاء» به مجلس/ ارائه توضیحاتی درباره صحبت‌های زائری و دادکان
اعتراض روایت فتح به نمایش آثاری از گرافیست رژیم صهیونیستی + متن بیانیه
خمره‌های کشف‌شده در شهر ری مربوط به آذوقه است/ خبری از «سکه» نیست!
.jpg)
