مربیانی کره‌ای و ازبکی در حالی این روزها در تهران شام و ناهار می‌خورند که هیچ خروجی از آنها در ورزش ایران به چشم نمی‌خورد.
به گزارش راسخون به نقل از خبرگزاری فارس، اوایل دهه 90 جیرولامو جیووینازو قهرمان سابق سرزمین چکمه و دارنده مدال‌های نقره در المپیک آتلانتا و برنز المپیک سیدنی وارد تهران شد و هدایت تیم ملی جودو بزرگسالان کشورمان را برعهده گرفت.
او خیلی زود لقب "جیرو" را گرفت و بلافاصله فعالیت خود را در تیم ملی جودو ایران آغاز کرد، آغازی که همراه با تعریف و تمجیدهای فراوان از سوی مسئولان وقت بود، اما دیری نگذشت که به یکباره در همان دوران که علیرضا امینی رئیس فدراسیون جودو بود، یکی از مسئولان وقت فدراسیون در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس، دست به افشاگری عجیبی زد!
او مدعی شد که جیرولامو ایتالیایی در یکی از مهمانی‌های شبانه حضور داشته و حتی برخی از ملی پوشان او را در حال مصرف مواد مخدر دیده‌اند. موضوعی که به برنامه قدیمی ورزش و مردم نیز کشیده شد و مرحوم شفیع نیز در همان مقطع به این موضوع پرداخت و بعد از آن حواشی تغییرات زیادی در جودو ایران رخ داد. حال اینکه اصلا چرا "سرمربی ایتالیایی جودو کشورمان" در مهمانی‌های شبانه به همراه ملی پوشان بوده بماند، اما همین افشاگری و یا بهتر بگوییم، خودزنی، باعث شد تا سوت پایان همکاری مربی ایتالیایی با جودو کشورمان به صدا در بیایید.
هنوز به خاطر داریم، جیرو با یک هدیه (قالیچه) تهران را ترک کرد و برای همیشه راهی ایتالیا شد. حال اینکه او در آن مقطع با سفارش و رایزنی چه کسی وارد ایران شده بود و چنین حواشی برای جودو ایران به وجود آورد موضوع اصلی بحث گزارش ما نیست. موضوع اصلی بی فایده بودن حضور مربی ایتالیایی در تهران بود که آن سناریو حالا هم به شکل دیگری در حال تکرار است. طی چند ماه گذشته مربیان ازبکی و کره‌ای در جودو ایران فعالیت خود را آغاز کرده‌اند و متاسفانه هیچ خروجی هم برای جودو کشورمان ندارند و این روزها سوژه اصلی رسانه‌ها شده‌اند که آیا مربیان خارجی همچون "آندره شکوربابین" مربی تیم ملی مردان و "نلیا" مربی تیم ملی بانوان جودو و یا اینکه "پک نام چول" و "پک یونگ چیل"، دو مربی اهل کره شمالی که با تصمیم مسئولان فدراسیون جهانی در رده‌های پایه جودو ایران فعالیت می‌کنند، آیا در ادامه راه همچنان حمایت‌های مسئولان فدراسیون جهانی را برای ادامه فعالیت در ایران را خواهند داشت یا خیر؟
هر چند که مسئولان فدراسیون جهانی مخالفت خود را با پرداخت حقوق مربیان خارجی اعلام کرده‌اند، اما مشاور سرپرست فدراسیون جودو همچنان به دنبال رایزنی با "ماریوس ویزر" رئیس فدراسیون جهانی است تا حداقل شرایط را برای دریافت حقوق "آندره شکوربابین" تا المپیک 2020 فراهم کند.
امیدواریم که اتفاقی رخ دهد که به سود جودوی کشورمان است، اما نباید فراموش کنیم که مربیان خارجی هیچ گام مثبتی برای جودو کشورمان برنداشته‌اند و خروجی خوبی هم نداشته‌اند، پس وقتی هیچ خروجی در جودو ایران ندارند، همان بهتر که فدراسیون جهانی آنها را برای ماندن در ایران حمایت نکند.ای کاش می‌شد بیانیه‌ای از سوی مربیان جودوی ایران جمع آوری شود و به فدراسیون جهانی ارسال شود تا مسئولان فدراسیون جهانی بدانند که جودوی ایران هیچ نیازی به مربیانی خارجی ندارد.
چون طبق گفته مسئولان فدراسیون ایران تمام نتایج کسب شده در مسابقات مختلف توسط مربیان ایرانی بوده است. همان طور که در گذشته نیز با تلاش مربیانی همچون یوسف زاده، زارعیان و... جودو کشورمان موفق به کسب مدال شده. به هر حال اینکه گفته می‌شود حقوق مربیان خارجی را فدراسیون جهانی پرداخت می‌کند، کاملا برای ما قابل احترام است و هیچی بحثی در مورد آن نیست، اما این طور نیست که تمام هزینه‌های اقامت و خورد و خوراک آنها را هم فدراسیون جهانی پرداخت کند، به هر حال آنها برای اسکان در تهران هزینه‌هایی دارند که باید فدراسیون جودو کشورمان پرداخت کند اما وقتی آنها هیچ خروجی ندارند بهتر است که عمادی سرپرست فدراسیون برای خروج هر چه زودتر آنها دست به کار شود.
عمادی سرپرست فدراسیون در این مدت که مسئولیت جودو ایران را برعهده گرفته نشان داده که فردی کاملا منطقی و آینده نگر است و بدون دلیل پول بیت المال را هزینه سفرهای بدون منفعت نمی‌کند. او با لغو سفر تیم ملی جودو به ازبکستان، مبلغ سفر را برای ساخت سالن جودو هزینه کرد و نشان داد که آینده نگر است. پس بهتر است یک گام مثبت دیگر بردارد و با رفتن مربیان خارجی به سود جودو ایران تصمیم بگیرد. به هر حال با منتشر شدن تصاویر مربیان خارجی قبل از اینکه ماجرای "جیرولامو" تکرا شود، غزل خداحافظی برای مربیان خارجی خوانده شود.
به گزارش راسخون به نقل از خبرگزاری فارس، اوایل دهه 90 جیرولامو جیووینازو قهرمان سابق سرزمین چکمه و دارنده مدال‌های نقره در المپیک آتلانتا و برنز المپیک سیدنی وارد تهران شد و هدایت تیم ملی جودو بزرگسالان کشورمان را برعهده گرفت.
او خیلی زود لقب "جیرو" را گرفت و بلافاصله فعالیت خود را در تیم ملی جودو ایران آغاز کرد، آغازی که همراه با تعریف و تمجیدهای فراوان از سوی مسئولان وقت بود، اما دیری نگذشت که به یکباره در همان دوران که علیرضا امینی رئیس فدراسیون جودو بود، یکی از مسئولان وقت فدراسیون در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس، دست به افشاگری عجیبی زد!
او مدعی شد که جیرولامو ایتالیایی در یکی از مهمانی‌های شبانه حضور داشته و حتی برخی از ملی پوشان او را در حال مصرف مواد مخدر دیده‌اند. موضوعی که به برنامه قدیمی ورزش و مردم نیز کشیده شد و مرحوم شفیع نیز در همان مقطع به این موضوع پرداخت و بعد از آن حواشی تغییرات زیادی در جودو ایران رخ داد. حال اینکه اصلا چرا "سرمربی ایتالیایی جودو کشورمان" در مهمانی‌های شبانه به همراه ملی پوشان بوده بماند، اما همین افشاگری و یا بهتر بگوییم، خودزنی، باعث شد تا سوت پایان همکاری مربی ایتالیایی با جودو کشورمان به صدا در بیایید.
هنوز به خاطر داریم، جیرو با یک هدیه (قالیچه) تهران را ترک کرد و برای همیشه راهی ایتالیا شد. حال اینکه او در آن مقطع با سفارش و رایزنی چه کسی وارد ایران شده بود و چنین حواشی برای جودو ایران به وجود آورد موضوع اصلی بحث گزارش ما نیست. موضوع اصلی بی فایده بودن حضور مربی ایتالیایی در تهران بود که آن سناریو حالا هم به شکل دیگری در حال تکرار است. طی چند ماه گذشته مربیان ازبکی و کره‌ای در جودو ایران فعالیت خود را آغاز کرده‌اند و متاسفانه هیچ خروجی هم برای جودو کشورمان ندارند و این روزها سوژه اصلی رسانه‌ها شده‌اند که آیا مربیان خارجی همچون "آندره شکوربابین" مربی تیم ملی مردان و "نلیا" مربی تیم ملی بانوان جودو و یا اینکه "پک نام چول" و "پک یونگ چیل"، دو مربی اهل کره شمالی که با تصمیم مسئولان فدراسیون جهانی در رده‌های پایه جودو ایران فعالیت می‌کنند، آیا در ادامه راه همچنان حمایت‌های مسئولان فدراسیون جهانی را برای ادامه فعالیت در ایران را خواهند داشت یا خیر؟
هر چند که مسئولان فدراسیون جهانی مخالفت خود را با پرداخت حقوق مربیان خارجی اعلام کرده‌اند، اما مشاور سرپرست فدراسیون جودو همچنان به دنبال رایزنی با "ماریوس ویزر" رئیس فدراسیون جهانی است تا حداقل شرایط را برای دریافت حقوق "آندره شکوربابین" تا المپیک 2020 فراهم کند.
امیدواریم که اتفاقی رخ دهد که به سود جودوی کشورمان است، اما نباید فراموش کنیم که مربیان خارجی هیچ گام مثبتی برای جودو کشورمان برنداشته‌اند و خروجی خوبی هم نداشته‌اند، پس وقتی هیچ خروجی در جودو ایران ندارند، همان بهتر که فدراسیون جهانی آنها را برای ماندن در ایران حمایت نکند.ای کاش می‌شد بیانیه‌ای از سوی مربیان جودوی ایران جمع آوری شود و به فدراسیون جهانی ارسال شود تا مسئولان فدراسیون جهانی بدانند که جودوی ایران هیچ نیازی به مربیانی خارجی ندارد.
چون طبق گفته مسئولان فدراسیون ایران تمام نتایج کسب شده در مسابقات مختلف توسط مربیان ایرانی بوده است. همان طور که در گذشته نیز با تلاش مربیانی همچون یوسف زاده، زارعیان و... جودو کشورمان موفق به کسب مدال شده. به هر حال اینکه گفته می‌شود حقوق مربیان خارجی را فدراسیون جهانی پرداخت می‌کند، کاملا برای ما قابل احترام است و هیچی بحثی در مورد آن نیست، اما این طور نیست که تمام هزینه‌های اقامت و خورد و خوراک آنها را هم فدراسیون جهانی پرداخت کند، به هر حال آنها برای اسکان در تهران هزینه‌هایی دارند که باید فدراسیون جودو کشورمان پرداخت کند اما وقتی آنها هیچ خروجی ندارند بهتر است که عمادی سرپرست فدراسیون برای خروج هر چه زودتر آنها دست به کار شود.
عمادی سرپرست فدراسیون در این مدت که مسئولیت جودو ایران را برعهده گرفته نشان داده که فردی کاملا منطقی و آینده نگر است و بدون دلیل پول بیت المال را هزینه سفرهای بدون منفعت نمی‌کند. او با لغو سفر تیم ملی جودو به ازبکستان، مبلغ سفر را برای ساخت سالن جودو هزینه کرد و نشان داد که آینده نگر است. پس بهتر است یک گام مثبت دیگر بردارد و با رفتن مربیان خارجی به سود جودو ایران تصمیم بگیرد. به هر حال با منتشر شدن تصاویر مربیان خارجی قبل از اینکه ماجرای "جیرولامو" تکرا شود، غزل خداحافظی برای مربیان خارجی خوانده شود.
مطالب مرتبط
نگاهی به تغییرات ترکیب تیم ملی در 5 بازی گذشته/سردرگمی ژاپنی‌ها از ترکیب تیم ایران
محمود فکری در گفتگو با راسخون: شانس ایران و ژاپن برای رسیدن به فینال برابر است
مروری بر یک‌چهارم نهایی‌های کابوس‌وار جام ملت‌های آسیا
