اینستکس چیستی و چرایی

برجام یا اینستکس

اینستکس از نفت در برابر غذا و داروی صدام هم بدتر است! اینستکس ایران را از مطالبه تعهدات ذکر شده در برجام هم منع می‌کند.آقایان چطور زیر بار چنین قول و قرارهایی رفته‌اند؟ باید آرام آرام از برجام خارج شویم. نباید زیربار حرف زور برویم.
يکشنبه، 16 تير 1398
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: طاهره خوش خواهش
موارد بیشتر برای شما
برجام یا اینستکس

هدف اروپا اختلال در تصمیم راهبردی ایران است باور کنید

تصمیم اجماعی دو ماه قبل در شورای عالی امنیت ملی برای توقف تعلیق‌های هسته‌ای، یک تصمیم راهبردی با 12 ماه تاخیر است. نباید این تصمیم راهبردی را به خاطر رفتار تاکتیکی و عملیات تاخیری اروپا و بسته‌ی پر از خالی اینستکس به تاخیر انداخت. ضرب‌ الاجل دو ماهه نباید بر زمین بماند وگرنه، اروپا را درباره‌ی جدی بودن ایران به تردید می‌اندازد و سرآغاز بی‌مبالاتی و فشارهای جدید غرب خواهد بود. انتظار ایران روشن است، اجرای تعهدات برجامی از سوی غرب و لغو تحریم‌های نفتی و مالی و بانکی.

اروپا اگر نه می‌خواهد و نه می‌تواند تعهدات خود را عملی کند، بنابراین فاقد اعتبار و اهمیت راهبردی است و نباید رفتار تاکتیکی فریبنده‌ی آن، ما را از رفتار محاسبه شده و راهبردی باز دارد. باید توجه داشته باشیم که اکنون تحریم‌های غیرقانونی، در نهایت و سقف خود قرار دارد. آمریکا هم اکنون فراتر و بیشتر از تحریم‌های قبلی سازمان ملل، علیه ما اعمال تحریم کرده و تیر شلیک نشده در ترکش ندارد، اروپایی‌ها نیز از ما نفت نمی‌خرند و کل تجارتشان با ما به عدد بسیار ناچیزی رسیده است. کشورهای طرف معامله ما نیز با وجود تحریم‌ها با ما همکاری می‌کنند. اهمیت تصمیم راهبردی ایران به این است که هزینه‌ی صرف برای بدعهدی و بازگرداندن تحریم‌ها را به هم می‌زند. اما اینستکس می‌خواهد بدون تامین حداقل حقوق ایران، او را مثل چهار سال گذشته، همچنان معطل و منفعل نگه دارد. هیچ جای برجام، نامی از اینستکس نیامده چرا که محتوای اینستکس اصالتا مربوط به ذیل بند هفت منشور شورای امنیت بلکه حتی کمتر از آن در حوزه کاهش تحریم‌ها می‌باشد. اولا ادعا می‌شد برجام قرار است ما را از ذیل بند مذکور خارج و تمام تحریم‌ها را لغو کند. ثانیا عراق بدون برجام و در حالی که ذیل بند هفت بود و ما نبودیم مجاز به مبادله‌ی نفت در مقابل غذا و دارو بود.
اما اروپایی‌ها در بسته‌ی پر از خالی اینستکس و به نام برجام، حتی نپذیرفته‌اند که چنین مبادله‌ای با ایران داشته باشند، بلکه وعده می‌دهند که در ازای پول نفت فروخته شده‌ی ایران به دیگر کشورها، غذا و دارو به ما بفروشند!! هدف عملیات تاکتیکی حریف، اخلال و اختلال برای بی‌اعتبار کردن تصمیمات راهبردی ایران است.

پس شایسته و بایسته است که دولت محترم از برجام عبرت بگیرند و فریب اینستکس را نخورند. چرا برخی از مسئولان محترم این واقعیت تلخ و بدیهی را درک نمی‌کنند و یا خدای نخواسته نمی‌خواهند درک کنند؟ با یک نیم نگاه می‌توان به این گفته حکیمانه و دقیق مقام معظم رهبری رسید که " این کانال مالی (اینستکس) بیشتر شبیه یک شوخی تلخ است و هیچ معنایی ندارد ". ( متن بیانیه‌ی 9 ماده‌ای کمیسیون مشترک برجام که در وین منتشر شد (متن این بیانیه در کیهان آمده است)).، به وضوح نشان می‌دهد که اروپایی‌ها کلاه گشاد دیگری برای کشورمان تدارک دیده‌اند و تاسف‌آور این که جمهوری اسلامی ایران نیز یکی از امضا کنندگان این یانیه‌ی تحقیرآمیز است.

ماجرا اما برخلاف آن‌چه که وانمود می‌شود پیچیده نیست، بلکه فقط با مروری گذرا بر متن بیانیه و ساختار اعلام شده‌ی اینستکس به آسانی و بدون کمترین ابهام و تردیدی می‌توان به ماهیت ذلت‌بار و تحقیر‌آمیز آن پی برد.

بخوانید:

محور اصلی بیانیه اینستکس این است که جایگزین اروپایی برجام! و به معنای ابزار پشتیبانی مبادلات تجاری است. سازوکار اینستکس در یک کلمه نفت در مقابل غذا و دارو است! این سازو کار به تنهایی نیز تحقیرآمیز است و سازو کاری است که آمریکا و متحدانش بعد از شکست مفتضحانه صدام در حمله به کویت برای آن کشور تدارک دیده و به اجرا گذاشته بودند. فرمول نفت در مقابل غذا و دارو در حالی به عراق در دوران صدام تحمیل شد که این کشور در مقابل حمله‌ی نظامی مشترک آمریکا و متحدانش به سختی شکست خورده و از پا درامده بود وطبیعی بود که به عنوان یک کشور شکست خورده هیچ اختیار و اقتداری نداشت و مجبور بود هرگونه تحمیلی را بپذیرد. آیا جمهوری اسلامی ایران در چنین شرایطی قرار دارد؟

هنوز از ضرب شست سنگین و تحقیر کننده‌ی ایران به آمریکا که با انهدام پیشرفته ترین پهپاد جاسوسی این کشور همراه بود چند روزی بیشتر نمی‌گذرد و ترامپ علی‌رغم آن‌همه رجز خوانی علیه ایران نتوانست عکس‌العملی جز چند توییت داشته باشد. چهل سال است که آمریکا و متحدانش با همه توان به مقابله با ایران اسلامی برخاسته‌اند و تنها ویترینی از ناکامی‌ها و شکست‌های پی در پی از خود برجای گذاشته‌اند. امروزه عقبه‌های استراتژیک آمریکا و اروپا به ایران تعلق دارد و اما ماجرای اینستکس برای ایران بارها ذلت‌بارتر از فرمول مشابه آن برای عراق شکست خورده‌ی دوران صدام است. درک این واقعیت تلخ اصلا دشوار نیست.

بخوانید و خود قضاوت کنید:

براساس آن‌چه در اینستکس آمده است ایران باید ارز حاصل از فروش نفت را به بانک‌های اروپایی منتقل کند، در مقابل از کشورهای اروپایی و نه هیچ جای دیگر کالا خریداری کند. اما چه کالایی؟ فقط اقلام دارویی و غذایی! تا اینجا همه‌ی امتیازات به نفع اروپاست، خب سهم ما چه می‌شود؟ آیا کشورهای اروپایی از ما نفت می‌خرند؟ پاسخ اینستکس به این سوال منفی است! چرا که اروپا اگرچه ادعا می‌کند با خروج آمریکا از برجام مخالف است! ولی با کمال وقاحت و از موضع بالا تاکید می‌کند که به تحریم‌های آمریکا علیه کشورمان پایبند است و خروج آمریکا از برجام باعث نمی‌شود که تحریم‌های نفتی آمریکا علیه ایران را نادیده بگیرد! 

بنابراین، اکنون انتظار از آقای رییس جمهور و مسئولان محترم وزارت خارجه کشورمان آن است که از فاجعه برجام عبرت گرفته باشند و با پذیرش اینستکس آن فاجعه را تکرار نکنند و با صراحت و قاطعیت بر این نظر تاکید کنند اینستکس را نمی‌پذیرند و همانگونه که قبلا اعلام شده است، به کاهش تعهدات خود در برجام ادامه خواهند داد. اگرچه برجامی وجود ندارد و شایسته و بایسته آن است که خروج خود از برجام را رسما اعلام کنیم و بار دیگر فریب آمریکا را نخوریم و روی دیوار اینستکس یادگاری ننویسیم.

کلید کجاست؟

رهبرمعظم انقلاب: " کلید حل مشکلات اقتصادی در لوزان و ژنو و نیویورک نیست، در داخل کشور است و همه باید مسئولیت‌های متفاوت خود را در تقویت تولید داخلی به عنوان تنها راه علاج مشکلات اقتصادی انجام دهند".(9.2.1394)


 



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.