گزارش ها حاکی است قطع کامل راه های منتهی به شهرهای مختلف کشمیر و همچنین کمبود دارو و آذوقه از بزرگترین مشکلات مردم تلقی می شود.
از سوی دیگر دولت دهلی نو با هدف سرپوش گذاشتن بر اقدامات سرکوب گرانه خود سیگنال اینترنت و تلفن را نیز قطع کرده و مردم کشمیری نمی‌توانند خبری از وضعیت خود به اقوام و دیگر آشنایانشان در خارج از کشمیر بدهند.
معدود تماس های انجام شده در این مدت نشان می‌دهد که نیروهای نظامی هند در تمام میادین، خیابان‌ها و حتی کوچه‌ها مستقر شدهاند و پس از مشاهده مردم کشمیری بی درنگ اقدام به شلیک سوی آنها می کنند.
با این حال معترضین کشمیری در حال برگزاری تظاهرات و سردادن شعار علیه اقدامات اخیر دولت هند هستند.
نظامیان هندی با حمله به تجمعات اعتراض آمیز مردم سران آزادی خواه کشمیری را زندانی می‌کنند و با استفاده از تفنگ‌های ساچمه‌ای و گاز اشک آور در تلاش هستند تا مردم را نیز متفرق کنند.
گفتنی است معضل کشمیر از زمان استقلال پاکستان در سال 1947 آغاز شده و بخش وسیعی از این منطقه زیبا در کنترل هند است. دولت دهلی نو علی رغم خواسته سازمان ملل حاضر به برگزاری همه پرسی و واگذاری این منطقه به رای صاحبان اصلی آن یعنی مردم کشمیر نیست.
اخیر هند تلاش خود را برای تغییر تناسب جمعیت در کشمیر و به اقلیت کشاندن مسلمانان آغاز کرده است.
