وی افزود: عملا مسئولان پارالمپیک قوانینی گذاشتند که من نباشم. گفتم که اگر نمی توانم باشم چرا مسابقات جهانی با تیم اعزام شدم؟ فکر نمی کردید خوب نتیجه بگیرم؟ فکر می کنم دلیل برکناری من هم مخالفت با صمیمی بود. می گفتند چون صمیمی مازندرانی است، مربی از این استان آورده. من اگر آدم کارنابلدی بودم، تیمی که یک رشته ی جدیدی برای من محسوب می شود، در مسابقات جهانی طلا می گیرد و تیم قهرمان می شود را نمی توانستم در مدت 5، 6 ماه به این نقطه برسانم.
دارنده ی مدال طلای وزنه برداری المپیک سیدنی تصریح کرد: همه کار کردم و روش های جدید تمرین و تغذیه برای ورزشکاران معلول در پیش گرفتیم.وزنه برداران پاراالمپیکی را از خواب زمستانی در آوردیم. همان طور که می دانید آنها صبح تا ظهر می خوابیدند و ساعت 5 تا 6 عصر فقط یک ساعت تمرین می کردند و دوباره در اختیار خودشان بودند و در فضای مجازی تا نیمه های شب می چرخیدند. مگر ورزشکار باید تا نیمه های شب بیدار بماند؟ ما رویه را عوض کردیم و جوانگرایی انجام دادیم. یک سری وزنه بردار را اضافه کردیم. اردوهای برون شهری گذاشتیم. اردوی کیش هم داشتیم که عمر مربیگری من کفاف نداد.
حسین توکلی با اشاره به فوت ناگهانی سیامند رحمان قهرمان بااخلاق سنگین وزن پاراالمپیکی ایران، گفت: حادثه ای که برای سیامند رخ داد، واقعا تلخ و غیرقابل هضم بود. ولی پیش بینی می شد که اتفاق خیلی بدی بیافتد نه حد از دست دادنش. بارها در جمع خصوصی به مسئولان گوشزد کردیم که باید کاری برای سیامند انجام دهند. اما مسئولان الان می گویند که چرا نامه نزدید؟ اگر نامه می زدیم که کارشان بدجور گره می خورد. ما باید درخواست کتبی بدهیم که اسطوره و قهرمان خود را حفظ کنید؟ آنها سیامند را از جمع ما جدا کردند تا در شهر خودش کار کند.
وی ادامه داد: همیشه منتظر می مانیم تا وقتی کسی در چاله می افتد به او می گوییم، می خواستم به تو بگویم آنجا چاله است، نیوفتی! در مورد سیامند هم واقعا این قدر دست دست کردند تا کار از کار گذشت. او که نمی توانست از شهرستان با آن وضعیت بیاید و تست پزشکی بدهد. باید مسئولان برای او پزشک می فرستادند. فقط پول برایش فرستادند و هیچ کار دیگری نکردند. در این سطح باید مراقب سرمایه ها بود. بارها در فدراسیون گفتم که وزنش خیلی بالاست و باید تحت مراقبت پزشکی باشد. من از نزدیک در مسابقات جهانی دیدم چه مشکلاتی دارد.
قهرمان اسبق وزنه برداری ایران تاکید کرد: در فدراسیون معلولان و جانبازان متاسفانه تغییرات زیادی به خاطر یکسری افراد خاص که خط می دهند و اصلا کارشناس ورزشی نیستند و سالهاست برای خودشان امپراطوری درست کردند. می دانید چرا با من زاویه داشتند؟ به خاطر اینکه با یکی از این آقایان(تابش) در سفر قزاقستان همسفر بودم. در فرودگاه مسکو وقفه ای داشتیم و سپس باید به آلماتی می رفتیم. به سرپرست تیم گفتم که برای ورزشکاران چیزی بگیرد تا بخورند، که گفت تمام پولهای من در چمدان است! آنجا بود که با او بحثم شد. می گفت اگر پول همراهم بود نیز نمی توانستم خرید کنم چون بیشتر از 300 یورو همراهم نیست. به او گفتم پس برای چی همراه تیم آمدی؟ از آن به بعد زاویه ها با من بیشتر شد.
حسین توکلی گفت: تابش از آقایانی که بیرون هستند، خط می گیرد. آنها جایشان تنگ شد و از فدراسیون رفتند. ما با خواهش دوستان به فدراسیون رفتیم و هرچه در توان داشتیم کمک کردیم. در آن مدت کوتاه قهرمانی هم آوردم. این نشان می دهد که سالیان سال است برخی از فدراسیون نشین ها وقت خودشان و بچه های مردم را تلف کرده اند. دنبال سیستم قدیمی می روند که شاید سال ها قبل نتیجه می داد. سیستم کهنه است و باید به روز شد. من کار تیم جدید را ندیده ام و کرونا اجازه نداده تا کارها پیش برود. شناختی از دلجوان سرمربی جدید وزنه برداری معلولان ندارم. می دانم که آن موقع رسانه ها نوشتند که دلجوان به خاطر کسب نتایج ضعیف در پارالمپیک ریو کنار گذاشته شدند. حالا نمی دانم چرا دوباره آن شخص را آورده اند، من نمی دانم.
وی افزود: ما با 9 نفر رفتیم مسابقات جهانی و یکی از بهترین مدالها را گرفتیم، برکنار شدیم اما سرمربی جدید با کسب نتایج ضعیف که قبلا برکنار شده بود، دوباره برگشته است. نمی دانم باید چکار می کردیم؟ نمی شود که در مسابقات همه ی طلاها را گرفت. در ورزش حرفه ای عدالت را رعایت کردند. جابه جایی های زیاد و رفتن و آمدن ها باعث تاثیر منفی می شود. بچه ها تازه داشتند با ما انس می گرفتند که برکنار شدیم. راجع به رژیم غذایی و تمرینات داخل منزل و خیلی مسائل دیگر برنامه ریزی کرده بودیم. در تمام مدتی که منزل بودند، تحت نظر داشتیم. قبل از کرونا ما سیستم کرونایی داشتیم و از طریق فضای مجازی وزنه بردارها را چک می کردیم. بعضی وقت ها زیاد کار کردن در ورزش ما انگار خوب نیست.
