اغتشاشات پاییز 1401 ایران یکی از وقایع مهمی قلمداد می‌شود که غرب روی آن سرمایه‌گذاری‌های کلانی کرده بود چرا که آن را ابزاری در راستای براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران متصور شده بود و از این رو، با برنامه‌ریزی‌های دقیق و چندجانبه تمام توان و تلاش خود را به کار بستند تا با استفاده ابزاری از زنان و بانوان ایرانی و سر دادن شعار "زن، زندگی، آزادی" جوّ کشور را ملتهب و فضا را برای جولان دهی خود مهیا کنند.

سردمداران غربی به سرکردگی ایالات متحده از هر ابزاری در این مسیر بهره بردند تا اهداف واهی خود را محقق سازند و مهم‌ترین ابزار آنان استفاده از انواع رسانه‌ها به ویژه شبکه‌های اجتماعی بود تا با راه‌اندازی موج گسترده‌ای از اخبار تحریف شده، واقعیت را به انزوا کشانده و خوراک خبری از پیش تعیین شده و هدف‌مندی را برای مخاطبان تدارک ببینند.

این موضوع تا بدان جا پیش رفت که اتاق فکرهای متعددی توسط ایالات متحده و رژیم صهیونیستی برای این مهم در نظر گرفته شد تا پروژه‌ها و طرح‌های نخ‌نما شده خود برای چندمین بار به ورطه امتحان بکشند تا شاید گوشه‌ای از اهداف واهی خود را محقق سازند.

چرایی شعار زن، زندگی، آزادی

شعار زن، زندگی، آزادی از سوی سردمداران غربی، با هدفِ به میدان آوردن بانوان ایرانی و ایجاد بی‌بند و باری به بهانه آزادی در دستور کار قرار گرفت و از آنجایی که حجاب در ایران اسلامی امری قانونی است؛ نافرمانی از آن، قانون شکنی محرز محسوب می‌شود که اشاعه دهندگان این شعار قصد آن را داشتند چرا که با قانون شکنی فراگیر و مستمر؛ مردم و حکومت در برابر یکدیگر قرار می‌گیرند و همین روند نامطلوب بستری برای تزلزل پایه‌های یک نظام به شمار می‌آید.

بر اساس ماده 638 قانون؛ هر فردی که به عمد و در راستای مقابله با قانون مرتکب عمل حرامی از جمله بی حجابی در انظار عمومی شود و یا حتی تظاهر به چنین اعمالی نماید، مرتکب جرم شده است و مطابق قانون مجازات اسلامی مورد محاکمه قرار می‌گیرد.

باید توجه داشت که معاندین جمهوری اسلامی ایران، با به راه انداختن موجی گسترده از شعارهایی همچون "نه_به_حجاب"، "نه_به_پوشش_اجباری" و "زن__زندگی_آزادی" قصد آن را داشتند تا به بانوان ایرانی تلقین کنند که حق آنان در نظام اسلامی ضایع و آزادی‌شان سلب شده است فارغ از این که طی چهل و اندی سال گذشته و با روی کار آمدن انقلاب اسلامی ایران؛ بیش از هر زمان دیگری در طول تاریخ این کشور، به زنان بها داده شده و مسیر رشد و پیشرفت همه جانبه آنان هموار گشته است و گواه این مهم؛ حضور گسترده زنان در عرصه‌های مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و حتی ورزشی است.

سیر صعودی حضور بانوان در عرصه‌های مختلف کشور

امروزه و با مطرح شدن بانوان ایرانی در جایگاه‌های ویژه و کسب رتبه‌های شاخص جهانی بر کسی پنهان نیست که طی 4 دهه گذشته، برای احیای جایگاه و ارزش بانوان و هموار سازی مسیر رشد و پیشرفت آنان اقدامات وافری در دستور کار نظام جمهوری اسلامی ایران قرار گرفته است.

بر اساس آخرین آمار منتشر شده از سوی نهاد ریاست‌جمهوری در سال 1401؛ حضور زنان در عرصه آموزشی به ویژه عضویت در هیئت‌های علمی دانشگاه‌ها 33/3 درصد و در دانشگاه‌های علوم پزشکی 34 درصد افزایش داشته است همچنین تعداد دانشجویان دختر در دانشگاه‌های کشور از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی ایران تاکنون، بیش از 56 درصد رشد کرده است.

پس از پیروزی انقلاب، رشته‌هایی همچون فوتبال برای بانوان راه اندازی شد که البته در ابتدای امر با مخالفت‌های گسترده‌ای همراه بود لیکن این مشکلات و موانع تدریجاً رفع و زمینه مناسب برای حضور بانوان در عرصه‌های مختلف ورزشی، چه در سطح داخلی و چه در سطح جهانی فراهم شد.

اما ماجرای حضور پُررنگ زنان در عرصه‌های مختلف کشور به همین‌جا ختم نمی‌شود چرا طی چهل و اندی سال گذشته، امروز شاهد فعالیت قریب به 1121 بانوی قاضی در مراکز قضایی و حضور بیش از 227 نماینده زن در مجلس شورای اسلامی هستیم و 25 درصد از مدیران دولتی کشور را نیز بانوان ایرانی تشکیل داده‌اند.

هر چند که آمار اجمالی ذکر شده، تنها گوشه‌ای از حضور و فعالیت‌های بانوان ایرانی پس از انقلاب اسلامی در کشور است؛ اما این روند، گواه جایگاه ویژه بانوان از منظر انقلاب اسلامی برای حضور هرچه بیشتر و اثرگذارتر این قشر ارزشمند در عرصه‌های مختلف کشور می‌باشد. جایگاهی که به تایید تاریخ، سال‌ها مورد کم توجهی و بعضا تخریب افکار زن‌ستیزانه حکمرانان پیشین این مرز و بوم بوده است.

رسوایی جنسی صهیونیست‌ها

در حالی که سال گذشته شاهد مانور گسترده و همه‌جانبه رسانه‌های غربی به ویژه آمریکا و اسرائیل در جریان اغتشاشات ایران بودیم اینک رژیم صهیونیستی خود، گرفتار شعار زن، زندگی، آزادی شده است.

طی هفته‌های گذشته شاهد بروز ناآرامی‌ها، اعتراضات و درگیری‌های گسترده‌ای نسبت به سیاست‌های جاه‌طلبانه بنیامین نتانیاهو در راستای تصویب "طرح اصلاحات قضائی" در سرزمین‌های اشغالی بودیم که با موجی از خشونت‌های پلیس رژیم صهیونیستی همراه بود.

اما آنچه که در این میان حائز اهمیت است؛ سکوت جهانیان در برابر خشونت، رفتار غیر انسانی و دستگیری‌های گسترده مردم معترض به ویژه زنان توسط پلیس رژیم صهیونیستی است. موضوعی که اگر در ایران اتفاق افتاده بود، بی شک با پوشش خبری گسترده و برجسته‌نمایی انواع رسانه‌های غربی همراه می‌شد.

نیروهای امنیتی رژیم صهیونیستی علی‌رغم پرچم‌داری آزادی بیان؛ با تعرض به زنان معترض، ضرب و شتم و دستگیری و انتقال آنان به مکان‌های نامعلوم، موجی گسترده و فراگیر از خشم عموم مردم در سرزمین‌های اشغالی را متوجه خود ساخته اند که بر انزجار آنان نسبت به سیاست‌هایی نتانیاهو افزوده است.

باید توجه داشت که رفتار خصمانه و غیر انسانی با زنان سرزمین‌های اشغالی (صهیونیست‌ها) محدود به هفته‌های اخیر و اعتراض به تصویب "طرح اصلاحات قضائی" نمی‌شود؛ بلکه پیش‌تر نیز شاهد تبعیضات گسترده و رفتارهایی دور از شان و جایگاه زنان صهیونیست بوده‌ایم. به طور مثال؛ جروزالم پست The Jerusalem Post (روزنامه انگلیسی زبان در اسرائیل) در مقاله‌ای با اشاره به دلالی جنسی در زندان‌های اسرائیل نوشت: "از زندانبان‌های زن به عنوان تأمین کننده نیازهای جنسی زندانیان صهیونیست استفاده می‌شود که بیشتر با هدف و جنبه اخذ اطلاعات از زندانیان در دستور کار زندان‌ها قرار گرفته است."

البته این روند با اعتراض و شکایات متعددی از سوی زندانبانان زن قرار گرفت که مراجع مربوط به این موضوع؛ با به تعویق انداختن رسیدگی به این قبیل پرونده‌ها سعی بر تقلیل و عادی سازی اصل مسئله دارند تا در زمانی مناسب از شرایط بحران خارج شوند.

رژیم صهیونیستی که با حمایت‌های مالی گسترده از شعار "زن، زندگی، آزادی" در ایران سعی بر به راه‌انداختن جنگ داخلی و براندازی نظام جمهوری اسلامی را داشت، اینک خود گرفتار شرایط بحران شده است و اکثر زنان جامعه صهیونیست با پیوستن به جنبش Metoo در تلاش هستند تا صدای اعتراض و نقض حقوق خود را به جهانیان برسانند.

توحش جنسی صهیونیست‌ها علیه زنان

به زعم بسیاری از جامعه شناسان، شهروندان مهاجر صهیونیست کنونی در سرزمین‌های اشغالی، هویت و اشتراک بارزی در حوزه فرهنگ، ملیت و پیشینه تاریخی با یکدیگر ندارند و همین مهم موجب بروز و ظهور بسیاری از اختلافات اخلاقی و اعتقادی میان این ساکنین شده است.

در این میان زنان و بانوان صهیونیستی از جایگاه و شرایط مساعدی برخوردار نیستند و بسیاری این سرزمین‌ها را بهشتی برای مجرمان جنسی می‌دانند چرا تعرض به زنان و سوءاستفاده‌های جنسی از آنان در قانون دارای تعریف مشخصی ندارد و مجرمانی از این دست؛ در کمال آزادی و بدون هراس از پیگردهای قانونی به رفتار ضد انسانی خود ادامه می‌دهند.

حائز اهمیت آنکه، دولت و مسئولین قضایی رژیم صهیونیستی با حمایت از تعرضات جنسی و نقض حقوق زنان در این منطقه، بستری مناسب برای جولان دهی متجاوزان فراهم کرده‌اند در حالی که خود مدعی و مدافع واهی حقوق زنان در جهان معرفی کرده‌اند.

اخیراً و در پی افزایش چشمگیر تعرضات و قانون‌شکنی‌ها در سرزمین‌های اشغالی، روزنامه انگلیسی زبان "ساندی تایمز" در گزارشی به مرگ دموکراسی توسط رژیم صهیونیستی برای شهرک‌نشینان صهیونیست اشاره کرد و این روند را عاملی در راستای تزلزل و فروپاشی زود هنگام حکومت غیر قانونی این رژیم عنوان کرد.

و تمام اینها در حالی است که وزیر امنیت ملی رژیم صهیونیستی، ماه گذشته رئیس پلیس تل‌آویو را به دلیل عدم اِعمال خشونت لازم و انعطاف در برخورد و سرکوب صهیونیست‌های معترض؛ برکنار کرد تا شاید بتواند خشم مردم را با افزایش خشونت پلیس و گسترش دستگیری‌ها سرکوب و از تهدید فروپاشی نظام حاکم جلوگیری نماید.

منابع:

1- چرا کسی برای حقوق زنان در اسرائیل نگران نمی‌شود؟ / مشرق نیوز
2- اسرائیلی‌ها هر آنچه کاشتند، درو می‌کنند / خبرگزاری فارس
3- ترویج فساد در ارتش اسرائیل و فرار نظامیان زن از خدمت اجباری / پایگاه خبری تحلیلی الف
4- رئیس رژیم صهیونیستی: از تجاوزهای جنسی به زنان / دنیای اقتصاد