برپايی جشن ها و آيين های ويژه روز سيزدهم فروردين ، ريشه باستانی و تاريخی دارد. مردم ايران در دوره ها مختلف تاريخی، نوروز را جشن آفرينش و آغاز هستی و زايش می دانستند و پايان آن را روز 13 فروردين می پنداشتند. آن را بسيار مبارک و فرخنده می دانستند. آن را بسيار مبارک و فرخنده می دانستند. ايرانيان قديم پس از دوازده روز جشن و شادی که به ياد دوازده ماه سال است، روز سيزدهم نوروز را به باغ و صحرا می رفتند و در حقيقت به اين ترتيب، رسمی بودن دوره نوروز را با شادی به پايان می رساندند.