ویرایش عکس دی ماه 98
رفتارهای سیاستمداران و دولتی‌ها به گونه‌ای است که گویی ورود به فیسبوک برای مردم نوعی تهدید به شمار می‌رود اما برای آنان یک فرصت کم نظیر است.
به گزارش راسخون به نقل از خبرگزاری فارس، محسن صادقی نویسنده وبلاگ صبوران در آخرین مطلب وبلاگش نوشت: مدتی است حضور برخی از اعضای دولت تدبیر و امید در فضای مجازی و عضویت آنان در شبکه های اجتماعی به ویژه فیسبوک نقل محافل شده و حرف و حدیث‌های فراوانی ایجاد کرده است. در این میان سوالی ذهن بسیاری را با خود درگیر کرده که اگر فیس بوک و وی چت خوب و مفید است چرا برای مردم عادی و حتی فرهیختگان جامعه فیلتر است؟ چرا مردم عادی حق استفاده از آن را ندارند اما برای برخی دولتی ها و سیاسیون ابزاری در راستای جنگ نرم دشمنان محسوب می شود و استفاده از آن نه تنها ایرادی ندارد بلکه در برخی موارد از آن به عنوان یک فرصت یاد می‌کنند.
در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال 92 بسیاری از طرفداران نامزدهای ریاست جمهوری از پتانسیل شبکه های اجتماعی نظیر فیس بوک و توئیتر برای تبلیغات استفاده می کردند؛ با روی کار آمدن دولت حسن روحانی و مشخص شدن اعضای کابینه دولت، محمد جواد ظریف وزیر خارجه عضویت خود در فیس بوک را رسما تایید کرد و حتی اخبار سفرهایش را از صفحه شخصی فیس‌بوکش منتشر کرد، به این ترتیب بود که به تدریج سیاست مداران دیگری نیز از حضور خود در شبکه های اجتماعی خبر دادند هرچند که برخی از آنان حضورشان در این شبکه ها را تکذیب کرده اند.
* فیس بوک چگونه به ایران امد؟
فیسبوک شبکه‌ای اجتماعی است که از سال 2004 برای تبادل اطلاعات و گسترش ارتباطات میان انسانها کار خود را آغاز کرد و در بدو ورود مورد استقبال بسیاری از مردم جهان قرار گرفت و در اندک زمان کوتاهی توانست صاحب میلیونها کاربر در جهان شود.
گرچه برخی اندیشمندان غربی معتقدند فیسبوک یک ابزار جاسوسی برای آمریکا است تا با گسترش این شبکه به اطلاعات تمام مردم جهان دست پیدا کند و سلطه خود را بر جهان به اثبات برساند و در واقع آمریکا به واسطه فیس بوک گنجینه اطلاعاتی از تمام مردم در اختیار دارد که هر لحظه بخواهد برضد آنها به کار میبندد.
البته بسیار از کارشناسان مسایل اجتماعی در ایران نیز دیدگاه خوبی نسبت به فیسبوک ندارند و معتقدند این محیط علی رغم ویژگی های مثبتی که می تواند داشته باشد در عین حال ممکن است به محیطی مبتذل و ناامن برای دوستی های جوانان مبدل شود، دوستی هایی که با دروغ های فضای مجازی آغاز می شود و کم کم ممکن است به خیابان نیز کشیده شود.
فیس بوک به دلیل مجازی بودن و امکان گذاشتن هر نوع مطلب و عکس یا نوشته‌ای همانطور که توانسته است بسیاری از جوانان را با خود همراه کند، امکان دروغ پردازی و سوء استفاده زیادی را نیز فراهم کرده است به شکلی که بسیاری افراد با نامهای جعلی وارد این شبکه شده و با تظاهر به مهربانی و انسانیت شروع به اخاذی و سوءاستفاده از حریم شخصی دیگران و افراد ساده لوح می‌کنند.
در واقع برخی از کارشناسان اعتقاد دارند فرهنگ استفاده از این چنین محیط هایی هنوز برای بسیاری از مردم جا نیافتاده است که شاید دلیل آن ممانعت و حریص کردن جوانان برای ورد به این شبکه دانست چرا که انسان از هرچه منع شود به آن بیشتربه آن حریص تر و مشتاق‌تر می شود مسئله ای که شاید امروزه مسئولان به آن توجه چندانی ندارند.
با وجود تمام این موارد، رفتارهای سیاستمداران و دولتی ها به گونه ای است که گویی ورود به این شبکه برای مردم نوعی تهدید شمرده می شود و در طرف دیگر نه تنها برای مسئولان فرصت است بلکه هر روز بر لایک‌های آنها افزوده میشود و این در حالی است که همین افرادی که فیس بوک را فرصتی برای خود می‌دانند بر فیلترینگ آن برای عموم مردم تاکید دارند.
با کمی تأمل می‌توان دریافت که هدف و استراتژی جدید دولت روحانی در انتخاب و عضویت در فیس بوک نه تنها محبوبیت این شبکه نزد ایرانیان است و دولت از این طریق سعی بر ارتباط بی واسطه با مردم دارد، بلکه ارتباط فراملی نیز از دیگر اهداف اعضای دولت و سیاستمداران در این ارتباط است.
این روزها شایعاتی درباره تصمیم گیری های دولت در خصوص آزادسازی این شبکه‌های اجتماعی در ایران با موافقان و مخالفان زیادی روبرو شده است و این نکته حایز اهمیت است که دولت روحانی باید برای تمام عواقب آن تدبیر بیاندیشد و آینده آن را امیدوارانه و در راستای اهداف نظام رقم بزند، در غیر این صورت فیسبوک و سایرشبکههای اجتماعی که از آنها در بیشتر مواقع بهره گیری نادرست به عمل میآید، غیر قابل کنترل شده و به یک معظل اجتماعی تبدیل میشود.
در شهریورماه 92، غلامحسین محسنی اژه‌ای، دادستان کل ایران، از امکان رفع فیلتر فیسبوک خبر داد، یک روز پس از آن محمدرضا آقامیری، عضو کارگروه تعیین مصادیق فیلترینگ، از امکان رفع مشروط فیلترینگ فیسبوک به شرط تفکیک محتواهای مجرمانه از محتوای مفید توسط نرم‌افزار هوشمند فیلترینگ و یا الزام فیسبوک به تبعیت از قوانین ایران گفت. او فیسبوک را را دارای پتانسیل ترویج دین، بیداری اسلامی و اشاعه فرهنگ ایرانی اسلامی معرفی کرد.
وی همچنین گفت داشتن صفحه در فیسبوک برای مقام‌های حکومتی «مصداق شکستن حریم خصوصی در فضای مجازی» است و هشدار داد که حکومت ایران می‌توان افرادی که از وی‌پی‌ان برای دورزدن فیلتر استفاده می‌کنند شناسایی کند.
بسیاری از افراد ناشناس با ساخت صفحاتی به نام اعضای دولت مطالب و کامنتهای نامناسبی را به اشتراک میگذارند که به نظر می‌رسد شخصیت‌ها برای جلوگیری از افراد سودجو، صفحات منتسب به خود را تکذیب کنند.
در پایان نیز نباید فراموش کرد که در کنار تمام آسیب‌ها و اشکالات یاد شده، ضریب ناامنی بالای این شبکه‌های اجتماعی یکی دیگر از نکات منفی این شبکه‌های اجتماعی غربی محسوب میشود که عدم توجه به آن شاید تبعات ناگواری را برای دولتی‌ها به وجود بیاورد.
7432
