یک سراسرنما از پلسفید و رود کارون در شب
اوایل مهر ماه سال ۱۳۱۳ بود که موقعیت مکانی پل روی کارون تعیین شد. یک مهندس آلمانی همراه با همسرش مسوولیت اجرایی ساخت پل را برعهده گرفتند.
پروژهی ساخت پل معلق یا پل سفید اهواز از سال ۱۳۱۲ کلید خورد. آن موقع تنها پلی که روی رودخانهی کارون ساخته شده بود، پل فلزی راهآهن مشهور به پل سیاه بود که راهآهن سراسری را به بندر امام خمینی (بندر شاپور آن زمان) وصل میکرد. ۱۷ خرداد ۱۳۱۲ قرارداد ساخت این پل بین میرزا علیخان منصور، وزیر طرق و شوارع ایران و اسکار لیندال، نماینده یک شرکت سوئدی سونسکاانتر پرناداکتی پولاکت منعقد بسته شد. هزینهی ساخت پل معلق ۵ میلیون و ۷۸۰ هزار ریال برآورد شده بود که پرداخت آن بهعهدهی بانک ملی ایران بود. مصالح و لوازم ساختمان پل از طرف شرکت سنتاب پس از تایید رسمی سفارت ایران در استکلهم به کشور سوئد داده شد.