کاغذ دیواری یا علی بن موسی الرضا
پرهیزکاری و تقوای امام رضا(ع) طوری بود که نه تنها مردم، بلکه دشمنان نیز به آن اعتراف می کردند، ایشان همه فکر و اندیشه شان، حفظ دین خدا و اجرای وظائف الهی بود و نجات خود و مردم را در تقوا، پرهیزکاری و عبادت می دانستند.
امام رضا علیه السلام فرمودند: مَنْ حَسُنَ ظَنُّهُ بِاللهِ کانَ اللهُ عِنْدَ ظَـنِّهِ بِهِ وَ مَنْ رَضىَ بِالْقَلیلِ مِنَ الرِّزْقِ قَبِلَ اللهُ مِنْهُ الْیسیرَ مِنَ الْعَمَلِ وَ مَنْ رَضىَ بِالْیسیرِ مِنَ الْحَلالِ خَفَّت مَؤُونَتُهُ وَ تَنَعَّمَ اَهْلُهُ، وَ بَصَّرَهُ اللهُ داءَ الدُّنیا وَ دَواءَها، وَ اَخْرَجَهُ مِنْها سالِما اِلى دارِ السَّلامِ؛ هر کس به خدا خوش گمان باشد، خداوند مطابقِ گمان او، با وى رفتار مىکند و هر کس به روزىِ کم راضى باشد، خداوند عمل کم را از او مىپذیرد و هرکس به روزى حلال اندک خشنود باشد، هزینه زندگى‌اش سبک مىشود و خانوادهاش در نعمت خواهند بود و خداوند، او را از بیمارى و درمان دنیا آگاه مىکند و به سلامت، از دنیا به خانه سلامت (آخرت) بیرون مىبَرد. کافى، ج ۸، ص ۳۴۷، ح ۵۴۶
