یا محمد بن علی ایها الباقر علیه السلام
إِنِّی سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَکُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَکُمْ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ
امام باقر علیه السلام فرمودند: مَنْ دانَ اللّه َ عَزَّوَجَلَّ بِعِبادهٍ یُجْهِدُ فیها نَفْسَهُ وَلا إمامَ لَهُ مِن اللّه ِ فَسَعْیُهُ غَیرُ مَقْبُولٍ و هُوَ ضالٌّ مُتَحَیِّرٌ؛ هر کس بدون داشتن امامی از طرف خدا، از راه عبادت ، نفس خویش را به تلاش و زحمت اندازد و دینداری کند، هیچ تلاشی از او در درگاه خداوند قبول نمی شود و او گمراه و سرگردان است. الکافی، ج 1، ص 183.
