از بزرگی سؤال شد: آفت‌های زبان چیست؟ گفت: یکی سخن‌چینی است که خدای تعالی در چندین آیه آن را نکوهش کرده است. از آن جمله در اول سوره همزه فرموده است: «ویلٌ لِکلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَه؛ وای بر هر عیب‌جوی سخن‌چینِ هرزه‌زبان». و دیگر دورویی کردن در میان دو دشمن است؛ چنان‌که با هر یک چنان سخن بگوید که او را خوش آید و فراتر از آن ممکن است بین آنها حرف ببرد و بیاورد که این از سخن‌چینی هم بدتر است.
از بزرگی سؤال شد: آفت‌های زبان چیست؟ گفت: یکی سخن‌چینی است که خدای تعالی در چندین آیه آن را نکوهش کرده است. از آن جمله در اول سوره همزه فرموده است: «ویلٌ لِکلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَه؛ وای بر هر عیب‌جوی سخن‌چینِ هرزه‌زبان». و دیگر دورویی کردن در میان دو دشمن است؛ چنان‌که با هر یک چنان سخن بگوید که او را خوش آید و فراتر از آن ممکن است بین آنها حرف ببرد و بیاورد که این از سخن‌چینی هم بدتر است.
