دو کلام گذشته با طرح قصاص و روزه که دو راهکار کسب تقواي فردي بود زمينه حفظ و تربيت هويت فرد را فراهم کرد، اين کلام و کلام چهارم با طرح قتال و حج به طور مستقيم در صدد شکل دهي هويت اجتماعي مسلمانان

کلامهاي پيشين با بيان حقانيت اسلام و ارکان آن يعني رسول و قبله و منتسب دانستن آنان به ابراهيم (عليه السلام)، مرز آشکاري بين حق و باطل ترسيم کرد که اکثريت اهل کتاب و بني اسرائيل در آن سوي مرز ماندند.

اين کلام که از کلامهاي پاياني فصل دوم است، با بيان پاره اي از اعتقادات باطل اهل کتاب و پاسخ به آنها، زمينه هرگونه مداهنه و سازش با اين گروه را از بين مي برد.

45. يکي از توصيه هايي که در کلام اول اين فصل، خطاب به بني اسرائيل آمده بود، يادآوري نعمات الهي بر ايشان بود: «يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُواْ نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ »، که در کلام دوم...

19. اين فصل متشکل از يک کلام است. فصل نخست با دسته بندي انسانها در سه گروه و تعريف و توصيف ايشان و دعوت به تقوا، بيانگر اين حقيقت بود که تنها گروه متقين با خصوصيات ياد شده، از هدايت قرآن بهره مند هستند...

هر يک از سوره هاي قرآن کريم، به عنوان مصداق تام و رسمي سخن حکيمانه، داراي دو ويژگي اساسي است: نخست، انسجام سخن؛ دوم، هدايتي بودن سخن؛ در کتاب آموزش تدبر در سوره هاي قرآن کريم « 3 »، در ارائه تدبر هر

غرض سوره: « دفاع مهاجمانه خداي سبحان از رسالت توحيدي پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) براساس قرآن کريم، در برابر حملات مشرکان »

اولين فصل از سوره مبارکه انعام، مقابله بيدارسازانه و منذرانه خداي سبحان با کافران مشرک است. آنان که بي توجه به قبح شرک خويش و با هدف منفعل کردن پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) براي پذيرش ولايت مشرکان،...

سلسله حملات بينشي مشرکان به قرآن کريم با کلام چهارم فصل گذشته و انذار الهي پايان يافت و از کلام شانزدهم، به طور مستقيم با تهاجماتي از جانب خداي سبحان به دين مشرکان مواجه هستيم.

کلام پيشين، دستورات لازم به رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) در خصوص توطئه مشرکان، يعني وعده حتمي به ايمان آوردن درصورت آمدن آيه بود، اما آيه 114 سرآغاز مجموعه اي از آيات درخصوص توطئه اي جديد