مغولان بعد از فتح ایران، قصد داشتند شمنی‌پرستی (جادوگری، احضار روح، پرستش خورشید و ماه و ...) را گسترش دهند، اما با گذشت زمان، هر یک از سلاطین مغول به مذهب سرزمینهای فتح شده، همچون بت‌پرستی، بودایی، مسیحی...

هنگامی که مغولان به سرزمین‌های پهناور دست یافتند، پیرو عقیده شمنی بودند که دین آنان، از اجرای مناسک مخصوص، مثل جادوگری و احضار ارواح تشکیل می‌شد،