گویا بهترین بلکه تنها راه مبارزه با بلای قانون شکن رشوه، انجام وظیفه نهی از منکر باشد. همه کسانی که در موردی از رشوه گیری خبردار می شوند، باید مراتب را به مسئولان مربوط گزارش دهند و تا حصول نتیجه آن را...

یکی از شرایط امر به معروف و نهی از منکر این است که آمر و ناهی باید بداند چیزی را که می خواهد از آن نهی کند، منکر است و نیز عالم باشد چیزی را که می خواهد به آن امر کند معروف است.

اگر امر به معروف و نهی از منکر سبب شود که ضرری سنگین از جهت جانی یا مالی یا عرضی برای آمر یا ناجی یا خانواده یا بستگانش و یا یکی از مؤمنین حاصل بشود، امر به معروف و نهی از منکر ساقط می شود.

انسان باید بیندیشد که آیا نهی کردن آنان مفاسدی دارد یا نه؟ آیا بدبینی و مشکل ایجاد نمی شود؟ البته خوب است هر کس از رفتن به مکان ها یا انجام دادن کارهایی که سبب تهمت یا بدگمانی می گردد بپرهیزد.

اگر بدانیم که در موردی امر و نهی ما هیچ تأثیری در مخاطب ندارد و به هدف این دو فریضه دست نخواهیم یافت، امر به معروف و نهی از منکر واجب نیست.