سرامیک های HA در شکل ماکرومتخلخل می توانند بوسیله ی بافت استخوانی پوشیده شوند. چندین روش برای تولید sHA متخلخل مورد استفاده قرار گرفته است. ساده ترین راه برای ایجاد داربست های متخلخل از یک چنین

یکی از جنبه های مهندسی بافت، استفاده از مواد به عنوان الگو (داربست) برای رشد سه بعدی بافت می باشد. از این رو، سرامیک ها و شیشه های بیوفعال، خواص آنها و استفاده های کنونی از آنها، مورد بررسی قرار

علاوه بر دستکاری ساختار فیزیکی مانند مورفولوژی و توپولوژی، سطح داربست می تواند به صورت شیمیایی اصلاح شود و موجب بهبود عملکردهای فیزیولوژیکی شود. برخورد پلاسما به طور گسترده ای برای اصلاح

بیومواد موادی هستند که در سیستم های درمانی یا تشخیصی مورد استفاده قرار گرفته و در تمام مستقیم با بافت یا مایع های بیولوژیکی قرار می گیرند. گروه های مختلف بیومواد شامل پلیمرها و کامپوزیت ها، حاوی ترکیب...

شیشه- سرامیک ها، با تبدیل شیشه به سرامیک، تولید می شوند. شیشه در ابتدا در دمایی در گستره ی 450 تا 700 درجه حرارت دهی می شود تا بدین صورت تعداد زیادی جوانه تشکیل شود. سپس دما به دمایی بین 600

برای ارزیابی فعالیت بیولوژیکی یک ماده، Hench یک اندیس فعالیت بیولوژیکی داخل بدنی با نماد I_B را معرفی کرد که به صورت I_B=100/t_50bb تعریف می شود. در اینجا، t_50bb زمان مورد نیاز برای

خواص مکانیکی مربوط به یک ماده مهم می باشد زیرا این خواص هستند که موجب تعیین کاربردهای ساختاری این مواد می شوند. جدول 1 بخش اول این مقاله برخی از خواص مکانیکی مربوط به بیوسرامیک های فعال و

ویژگی اصلی سرامیک ها، تردی، تافنس بالا، عایق کاری گرمایی و الکتریکی و مقاومت به خوردگی آنهاست. خنثی بودن شیمیایی این مواد، اولین معیاری است که در انتخاب آنها به عنوان یک ماده ی مناسب در

مواد سرامیکی هزاران سال است که به عنوان بخشی از زندگی ما محسوب می شود. سرامیک های سنتی شامل پرسلان ها، مواد دیرگداز، سیمان ها و شیشه ها می باشند اخیراً سرامیک های پیشرفته نیز توسعه یافته اند. این

ژلان (که از گلوکز و بتا- D- گلوکورونیک اسید و آلفا- L- رامنوز تشکیل شده است)، ژلاتین (پروتئین بدست آمده از هیدرولیز کلاژن)، آمیلوپکتین (amylopectin)، آمیلوز و آگارز برخی از بیوپلیمرهایی هستند که