پاتوژنز: اثرش بر پرده‌های مخاطی لوله گوارش به شکل اسهال، اسهال خونی و خونریزی وریدهای همورویدی است. از دست دادن کنترل اسفنگتر مقعد. احتقان بخش‌های مختلف بدن مانند شکم، سر و اعضای لگنی.

محدوده‌ی عملکرد: تمرکز اصلی بر ملتحمه، مخاط بینی و مجاری تنفسی، روده و اعصاب. پاتوژنز: موجب التهاب حاد و ترشحات شدید در مخاط بینی می‌شود. موجب التهاب وریدها.

محدوده‌ی عملکرد: اختصاصاً بر روی سیستم عصبی و اعضای تناسلی زنانه، رحم، تخمدان، مفاصل، و پستانها.

محدوده‌ی عملکرد: تمام سیستمهای بدن را می‌تواند تحت تأثیر قرار دهد. بیشترین اثرش به روی خون، سیستم مغزی نخاعی، پرده‌های سروزی و سیستم قلبی است.

بنیان شخصیتی دارو: احساس تردی و شکنندگی است. احساسی حاکی از ضعف درونی که به صورت ترس از دست دادن احترام و موقعیت اجتماعی بروز می‌کند و برای پنهان کردن این ضعف مجبور به دروغ و ظاهر فریبی می‌شود.

بنیان شخصیتی دارو: احساس سرکوب و خفیف شمرده شدن از طرف اطرافیان است. او تلاش دائمی دارد تا کسب احترام کند و برای خود کسی شود (از نظر مادی یا معنوی). آشفتگی از اصلی‌ترین حالتهای این دارو است.

بنیان شخصیتی دارو: ترس از تنها ماندن در این دنیای وحشی است. محدوده‌ی عملکرد دارو: سیستم عصبی، مغز، روان، یبوست و پرده‌های مخاطی.

بنیان شخصیتی دارو: احساس مورد اهانت قرار گرفتن است. او خود را فردی با شأن و مرتبه بالا می‌داند که در خانواده‌ای اصیل به دنیا آمده است. بنابراین نباید کارهای سبک و دور از شأن انجام دهد. او سعی می‌کند که...

بنیان شخصیتی دارو: پنهان ضعفهای درونی‌اش، برای باقی ماندن است. به همین سبب او دائماً در پالایش وجود خود است. بنابراین آدمی سرسخت و جسور اما از نظر جسمی ضعیف است.

بنیان شخصیتی دارو: احساس جبر است. او مجبور است برخلاف میل درونی خود، چیزهایی را که دوست ندارد تحمل کند و کارهایی را که نمی‌خواهد انجام دهد. به همین سبب آرزوی رهایی یا فرار از شرایط خود را دارد.