پاتوژنز: ایجاد بثورات وزیکولی مرطوب و تشکیل جرمهای پوستی ضخیم. شلی سیستم مویرگی و خونریزی از خروجیهای مختلف. اثر بر لوله گوارش به شکل تهوع و اسهال، ایجاد زگیل و میخچه.

محدوده‌ی عملکرد: عمدتاً بر سیستم گوارشی اثر دارد به ویژه دهان و معده و رکتوم. اعضای تناسلی به ویژه واژن و فرج. بر پوست و خون.

محدوده‌ی عملکرد: تأثیر اصلی آن بر سیستم ادراری؛ کلیه‌ها و میزنای (به ویژه سمت چپ)، مثانه و مجاری ادراری، کبد و کیسه صفرا است.

محدوده‌ی عملکرد: تمرکز اصلی بر مغز و در نتیجه بر تمام ارگانها؛ مغز و پرده‌هایش، سیستم قلبی - عروقی، ریه‌ها، پرده‌های مخاطی، چشمها، دهان، حلق، پوست و ساختارهای غددی.

محدوده‌ی عملکرد: خون، ذهن، اعصاب، لایه‌های مخاطی لوله گوارش. پاتوژنز: تجزیه و تلاشی خون و در نتیجه عفونت، تب‌های تیفوئید و پاراتیفوئید. اسهال خونی.

محدوده‌ی عملکرد: تمرکز اصلی بر خون، عروق خونی و به ویژه مویرگها است. قدرت زیاد در جذب لخته‌های خونی دارد.

پاتوژنز: موجب اِدِم در بافتهای سلولی پوست، پرده‌های مخاطی، التهاب کلیه و در نتیجه ورم، روی پرده‌های مغز موجب هیدروسفال، بر پلورا موجب پلورزی، بر پرده‌های سروزی موجب سینوویت و بر غدد موجب سفتی و بزرگی می‌شود.

پاتوژنز: با اثر بر عصب واگ موجب کاهش گردش خون و تنگی نفس و عوارض دیگری می‌شود که نشان از پنومونی است. برونشیت و آسم، تهوع و استفراغ. موجب کاتارال و افزایش ترشح پرده‌های مخاطی و بثورات آبله مانند.

محدوده‌ی عملکرد: تمرکز اصلی بر پرده‌های مخاطی به ویژه روده و معده. روان و پوست.

محدوده‌ی عملکرد: بر خون، سیستم قلبی - عروقی، مجاری تنفسی و گوارشی، اعضای تناسلی زنانه، اعصاب و استخوانها.