جاى هیچ گونه تردیدى نیست که از جمله مهم ترین موضوعاتى که امروزه جهان اسلام با آن دست به گریبان است وحدت اسلامى است.

شکّی نیست که وحدت یک ملّت و انسجام پیروان یک مکتب باعث عزّت و قدرت و شوکت آنان می‏شود، و به این جهت در طول تاریخ کسانی با قدرت و پیروز بوده‏اند که انسجام و وحدت خویش را حفظ کرده‏اند. حتی پیروان باطل نیز

مقاله‌ حاضر به‌ بررسی‌ جایگاه‌ وحدت‌ در سیره‌ اهل‌ بیت‌(علیهم السلام)می‌پردازد. وحدت‌ یکی‌ از آموزه‌های‌ مهم‌ قرآن‌ کریم‌ و از سفارش‌های‌ مؤکد رسول‌ گرامی‌ اسلام‌ است‌. پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)...

وحدت امت اسلامی از اصول و ارزش های مورد تأکید پیامبر اعظم (ص) بوده است؛ از منظر آن حضرت، عزت و اقتدار همه جانبه مسلمانان در پرتو وحدت و هم بستگی، در برابر دشمنان مشترک است.

وحدت مسلمانان جهان از ضروری ترین مسایل روز جوامع اسلامی و همه باید بر محوری جامع و فراگیر که تمامی مذاهب و اندیشه های دینی، آن را قبول داشته باشند، گردهم آمده یک پارچه و هماهنگ حرکت نمایند. امروز مشکلات

در مجالسی که به عنوان وحدت تشکیل می گردد، هر چند گوینده و نویسنده قصدش این باشد که در آخر بحث، اتفاق و اتحاد را نتیجه گیرد و اختلافات را مردود شمارد، لیکن تشریح و توضیح اختلاف، اثر سوء خود را در دل

علی بن ابیطالب علیه السلام که خود این نصایح سعادت بخش را به مردم زمان خود و تمام مسلمین می دهد، نصایحی که اگر پدران ما می شنیدند، هیچگونه درگیری و نزاعی نداشتند و روز بروز بر عزّت و سعادت آنان افزوده می

علی علیه السلام، بزرگ ترین عامل عزت و سرافرازی امتهای پیشین را اتحاد و اتفاق آنان می داند و بالاترین عامل شکست و ذلت و سقوط ایشان را تفرقه و جدائی و اختلاف آنها بیان می کند؛ در آنجا می فرماید:

در طول حیات پربرکت حضرت محمد صلی الله علیه و آله از اسلام تنها یک قرائت واحد وجود داشت که منشاء آن عبارت بود از قرآن و سیره پیامبر. اما از همان آغازین ساعات ارتحال آن حضرت، به سرعت دو جریان در ایمان امت

گردآوری آراء و نظرات و فتاوای عالمان مذاهب اسلامی در مسائل فرعی در کنار هم؛ بدون موازنه بین آنها از حیث دلیل و مدرک و اینکه کدام یک از آنها بر دیگری از حیث دلیل