این روزها زیاد یاد آن مادری می‌افتم که رفت پیش امام صادق (علیه السلام) و گفت پسرم خیلی وقت است از مسافرت برنگشته، خیلی نگرانم... حضرت فرمود صبرکن پسرت برمی گردد... رفت و چند روز دیگر برگشت و گفت پس...

حسین سیزده ساله بود که رفت جبهه. توی عملیات بدر از ناحیۀ‌ گردن قطع نخاع شد. هفده سال روی تخت بود ، اما همواره می‌خندید. بالای سرش این شعر چشم نوازی می‌کرد: چرا دست یازم؟ چرا پای کوبم؟ مرا خواجه بی دست...

در راه ابلاغ حکم پروردگارت صبر و استقامت کن ، چرا که تو در حفاظت کامل ما قرار داری! و هنگامی که برمی خیزی پروردگارت را تسبیح و حمد گوی! سوره طور ایه 48