گاه گاهی به نگاهی دل ما را دریاب جان به لب آمد از درد خدا را دریاب اگر از دولت وصل تو مرا نیست نصیب گاه گاهی به نگاهی دل ما را دریاب

امام عصر گلویم فشرده از درد است هنوز حال و هوای قبیله ام سرد است قسم به چهره نورانیت که پنهان است قسم به دست دعایت که رحمت از آن است

ای بهترین دلیل تبسم ظهور کن فصل کبود خنده ما را مرور کن چرخی بزن به سمت نگاه غریب ما از کوچه های بی کسی ما عبور کن

هفته ای گذشت و من پیر تر شدم ولی باز هم ندیدمت روبروی جمعه ها بی تو ای بهانه ابر و آب و چشمه ها آب خوش نمی رود از گلوی جمعه ها

ای غم قشنگ تو آبروی جمعه ها یک قدم نیامدی باز سوی جمعه ها جمعه که نیامدی مستی از سرم پرید ای شراب کهنه ات در سبوی جمعه ها

دوباره جمعه گذشت و قنوتِ گریان ماند دوباره گیسوی نجوای ما پریشان ماند دوباره زمزمه ی کاسه های خالی ما پس از نیامدنت گوشه ی خیابان ماند

به عشق دیدن خواب شماست می خوابم پر از صفای دل انگیز توست رویایم تو بی خیال من و قلب من نشو آقا اگر چه بر دل تو ضربه زد عمل هایم

رها بکن دل من را ز بند دنیایم تمام فخر من این شد تویی تو آقایم بیا که چشم من از اشک پر ز غم گشته بیا که آمدنت را ز دور می پایم

ببین که فاصله بین من و تو بسیار است هنوز قلب من از درد هجر بیمار است هنوز دست دعای تو رو به الله است هنوز چشم تو از شب به صبح بیدار است

ستارگان بر آستان قدوم تو به سجده درآمدند فرش زمین در انتظار ظهور تو پر التهاب شد دشت شقایق‌های سرخ دامن فشان شدند بر زمین آلاله شهید به یمن حضور تو پا در رکاب شد