بیا قنبر علی در خون نشسته گریبان چاک کن فرقش شکسته شب قدر و شب وصل علی شد شب وصل پیمبر با ولی شد شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد

در ظلمت جهل، نور مهتاب علی است مصداق رکوع و سجده ی ناب علی است در شام اگر چه بی نمازش خواندند مظلوم ترین  شهید محراب علی است شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد

ای چشم ها به صورت مولا نظر کنید جاری به زخم خود همه خون جگر کنید زینب! حسن! حسین! علی چشم خویش بست بر آن غریب، جامه ی ماتم به بر کنید شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد

ای جنّ و انس و حور و ملک ای تمام خلق تا روز حشر خاک یتیمی به سر کنید شیر خدا نیاز ندارد دگر به شیر اشک عزا روانه بر او از بصر کنید شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد

غمش همواره بی پایان بماند و سفره غرق بوی نان بماند علی شد کشته تا در شیعیانش یتیمی، درد بی درمان بماند شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد

خانه ام سوخت، گُلم سوخت، دلم سوخت، فقط سالها هست که خاکستر و پَر می‌بینم همه سرمایهٔ من فاطمه ام بود که رفت بعدِ او خسته شدم بس که ضرر می‌بینم شهادت امام علی علیه السلام تسلیت...

زینبم گفت بمانم، وَ بمانم چه کنم من که جامانده خودم را ز سفر می‌بینم دخترم گریه نکن دور نمایی داری من تو را پشتِ سرِ نیزه و سر می‌بینم شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد

رستگاریِ خودم را زِ سحر می‌بینم رویِ فرقم به خدا خونِ جگر می‌بینم گرچه از زخم، سرم تا نوکِ پا می‌سوزد خویش را در وسطِ شعله در می‌بینم شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد

ای نخل آب خورده زچشم تر علی دیشب تو بودی و نگه آخر علی امشب بریز اشک که در خانۀ خدا محراب شسته بخون سر علی شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد

در کوفه دگر چاه چه کند بعد علی (ع) بی نور رخش ماه چه کند بعد علی (ع) در دست یتیم بهر علی کاسه ی شیر آن کاسه ی شیر آه چه کند بعد علی (ع) شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد