بارالها کشته شد حیدر امیرالمومنین خون جگر شد زین مصیبت حضرت روح‌الامین زینب کبری میان کوفه بر سر می‌زند از غریبی ناله‌ی الله و اکبر می‌زند شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد

ز جنان ناله زهرای جوان می‌آید که از این ناله جهانی به فغان می‌آید بین محراب به مسجد علی از پا افتاد فاطمه موی پریشان ز جنان می‌آید شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد

دیگر صدای هق هق مولا نمی آید شب بغض کرده، عابرِ تنها نمی آید طفلِ یتیمی با تاثر پشتِ هم می گفت مادر چرا آن مهربان بابا نمی آید! شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد

صدای قد قتل آید به گوشم برد از من تمام عقل و هوشم علی در مسجد و محراب در خون به ضرب سیف ابن ملجم دون شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد

چه صبحی بود آن صبح غم انگیز نمازی ناتمام و ضرب شمشیر تماس تیغ با فرق عدالت بدست نا نجیبی اهل تزویر شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد

تمام عالم هستی غمین است شب قتل امیرالمومنین است  دل اهل ولا را غم گرفته ز داغ مرتضی ماتم گرفته شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد

اذان شیر حق در کوفه با خود یک خبر دارد که مولا با دلی خون در جهان عزم سفر دارد دو دستش بر دو گوش است و دو چشمش بر سما آری به هر الله اکبر در گلو بغضی دگر دارد شهادت امام علی...

ای داغدیدگان علی ناله سر کنید ساکت نشسته اید و خموش آرمیده اید ای دشمنان دین خدا با کدام جرم هنگام سجده فرق علی را دریده اید شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد

ای نخل ها چرا همه امشب خمیده اید افسرده، سینه سوخته و داغ دیده اید ای چاه های خسته ی کوفه علی کجاست؟ آیا صدای ناله ی او را شنیده اید؟ شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد

بگیر ای مرگ عالم را در آغوش که از فرق علی خون میزند جوش متاب ای مه متاب ای مه که امشب چراغ عمر مولا گشته خاموش شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد