خدا بنهاده مهرت در دل من بود لطفت همیشه شامل من  الا ای باقر علم نبیین زده داغت شرر بر حاصل من شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد

الا ای ماه بی مثل و قرینه  شدی مسموم، تو با زهر کینه ز سوز داغ تو ای باقر دین شده کرب و بلای تو مدینه شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد

ای که داری بر همه جود و کرم از طفولیت گدای این درم  گشته ام ای باقر علم نبی  دیده گریان تو شاه بی حرم شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد

ای که هستی بر همه شیعه شفیع از چه پنهان است آن قدر رفیع  در شب شام غریبان شما  دیده گریان توام، یاد بقیع شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد

از کرامات تو و احسان تو باقر دین گشته ام مهمان تو یاد قبر خاکی تو در بقیع سوزم وگردیده‌‌ام گریان تو شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد

جان فدای آن حریم پاک تو جنت هر شیعه باشد خاک تو  در شب شام غریبان شما گشته ام مولای من غمناک تو شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد

زانو زده دل دوباره بر خاکِ بقیع از داغِ غمش چه شعله ور، خاکِ بقیع او حضرتِ ویرانه نشین بود و هنوز؛ بی شمع و چراغ خفته در خاکِ بقیع! شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت...

بی شمع و چراغ آه که شد مقبر او در مجلس سوگ نیست جز مادر او از دَدمنشیِ پادشاهیِ سعود با نوحه بگو بقیع: کو زائر او شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد

هر لحظه ی قتلگاه در خاطر او هر لمحه غبار حزن بر ظاهر او داند که جهان ز داغ دیرینه ی او نی زهر هشام، گشته آب پیکر او شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد

قبرش به مثلِ مادرش بی سایبان است بی بارگاه و گنبد و بی روضه خوان است جانها فدایِ قبرِ بی شمع و چراغش دلها بسوزد از غم و داغِ فراقش شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد