دور از شهر ودیار خویش شد نعش او با خاک غربت آشنا دفن کردندش کنار جد او کاظمینی شد نهم ماه ولا شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

رو سوی شهر مدینه کرد او ناله زد هادی به بالینم بیا چون علی اکبر جوانمرگ حسین (ع) در جوانی شد فدا ابن الرضا شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

درد جانسوزی امانش را برید خونجگر شد همچو بابایش رضا (ع) یادش آمد لحظه مرگ پدر چون گرفتی راس او را روی پا شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

آن که بودی شهره ی جود و کرم جان خود بخشید در راه خدا گشت مسموم از جفای همسرش همچو مولامان امام مجتبی (ع) شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

کبودی از رخ او داد می زد به سینه ناله از بیداد می زد میان هجره ای تنهای تنها ز سوز تشنگی فریاد می زد شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

گوشه هجره یکی بال و پرش می سوزد نفس و حنجره و چشم ترش می سوزد یک نفر نیست کمی آب بیارد؟ به خدا پسر فاطمه دارد جگرش می سوزد شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

این زهر سینه سوز، ز من پر گرفته است دردی که بود در دلم از سر گرفته است ای ام فضل کف مزن و هلهله مکن این هجره بوی روضه مادر گرفته است شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

به جنت مجلس سوگی به پا شد علی موسی الرضا (ع) صاحب عزا شد تن پاکش بشد مدفون بغداد از این بی آشنایی داد و بیداد شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

جوان است و علی اکبر نما شد به غربت در ره دینش فدا شد زمین وآسمان را غم گرفته مدینه چهره ی ماتم گرفته شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

دوباره زنده یاد مجتبی شد گلی چیده زگلزار ولا شد امام المتقین مولا جواد است بمیرم در جوانی جان بدادست شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد