به تنگنای قفس میزبانی اش کردند فراق و زخم زبان مهربانی اش کردند جواد بود و تلافی جود و احسانش به سوز زهر و عطش قدر دانی اش کردند شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

هر چند که بر روی زمین افتادی با این که غریب و تشنه لب جان دادی از این که به احترام شد دفن تنت ممنون خداییم و امام هادی شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

ای جود خدا سلام بر احسانت ای جان رضا دست من و دامانت در روز شهادتت براتی بفرست زانو بزنم کنار آن ایوانت شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

اول راه، غزل داغ و پریشان بشود…!! بیت بیت غزل از داغ تو بی جان بشود روزها فکر من این است و همه شب سخنم که چرا بیت خودت، بهر تو زندان بشود؟ شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت...

اثر زهر همین است بسوزاند و بس آه در حجره ی در بسته که بارانی نیست اصلا انگار بنا نیست که آبت بدهند اصلا انگار دراین غمکده انسانی نیست شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

نفس سوخته را مرهم و درمانی نیست حال و روز تو یقین غیر پریشانی نیست العطش العطش اینقدر مگو از جگرت که ازین ظالمه امید به احسانی نیست شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

در ازدحام و هلهله ی نا نجیب ها فریاد استغاثه ی او بی جواب بود یک جرعه آب نذر امامش کسی نکرد هر چند آب دادن تشنه ثواب بود شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

لب تشنه بود، تشنه ی یک جرعه آب بود مردی که درد های دلش بی حساب بود پا می کشید گوشه ی حجره به روی خاک پروانه وار غرق تب و التهاب بود شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

جان هر دو عالم فدای روی تو تو جوادی و من سائل کوی تو قبله ی دلهای عاشقان سوی تو هر گلشن خشبو از شمیم و بوی تو شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

دل سوزان و لب عطشان، سوز و آه و شور و نوایی میشه جاری اشک عاشق از نوحه های کرببلایی یکی اینجا بین حجره، شده لب تشنه فدایی یکی روی خاک گودال، به عزم پاک و خدایی شهادت امام جواد...