ز بیداد و جفای همسر تو دل اهل ولا بیت الحزن شد اگر چه سوختی از آتش زهر کجا جسمت بدون پیرهن شد؟ شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

سیه پوش غم تو جان و تن شد زداغت هر دلی غرق محن شد بمیرم قاتلت شد همسر تو غریبی توهم مثل حسن شد شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

آن روز کاظمین چو بازار شام شد دنیا برای بار نهم بی امام شد دجله که دیگر آبروی رفته هم نداشت آنقدر اشک ریخت که چشمش تمام شد شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

به تسلای دل فاطمه که صاحب عزاست    هادی از داغ پدر زمزمه اش وا ابتاست       تو امیر کاظمینی و رئوفاً بالعباد                 حضرت مشگل گشا ادرکنی یا باب المراد   تشنه لب از...

از حجره ی او رسد یک نوایی           هادیِ من ای گل من کجایی کرده مرا زهر همسر اسیرم      لب تشنه در حجره ی خود می‌میرم شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

هر چند که لب تشنه جان دادی ولیکن دیگر ندیدی رنگ و روی خیزران را شکر خدا بالای بام آماده کردند بال کبوترها برایت سایه بان را شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

بیشتر از زهر کین از تشنه کامى سوختم سوختم چون صیدى اندر دام صیاد اى پدر بسکه فریاد از عطش کردم که تاثیرى نداشت شد درون سینه ‏ام خاموش فریاد اى پدر شهادت امام جواد علیه السلام...

در گوشه ی حجره به خود پیچیدی از درد یعنی چشیدی درد تلخ استخوان را مثل عمو جانت حسن آزار دیدی از بس شنیدی از خودی زخم زبان را شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

زهرش اثر کرد و گرفت از تو توان را طوری که حتی تار دیدی این و آن را وقت زمین افتادنت احساس کردی در باغ سرسبز تنت رنگ خزان را شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

بیا مادر ببین چشم تر من نمانده طاقتی بر پیکر من بود هر همسری همراز شوهر ولی شد قاتل من همسر من شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد