ببین صیاد بالش را شکسته از این غم فاطمه در غم نشسته میان حجرۀ در بسته آید نوای آب آب از قلب خسته شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

ز بس غم در دل خود روز و شب داشت دلش در آتش غم سوز و تب داشت جواد اهلبیت از داغ مادر ز طفلی ذکر یا زهرا به لب داشت شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

اگر سوزد ز زهر تمام پیکرم                          دم جان دادنم بیاد مادرم تمام عمر من شده گریه بر او که روی نیلی اش نرفت از خاطرم شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

به مظلومیتم همین باشد گواه            که همسر قاتل و سرایم قتلگاه نمانده در تنم دگر تاب و توان زنم ناله ز دل کشم از سینه آه شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

به روى خاک، چو پروانه شد فدا و دریغ چو شمع آب شده، پیکر امام جواد فغان که آتش زهر ستم، به فصل شباب شرر فکند، ز پا تا سر امام جواد شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

ز آتش ستم خصم، آب شد تن او به خاک حجره بود، بستر امام جواد کسى نبود، به بالین آن امام همام به غیر همسر بد اختر امام جواد شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

سلام ما به رخ انور امام جواد درود ما، به تن اطهر امام جواد غریب بود و غریبانه جان سپرد و نبود کسى به وادى غم، یاور امام جواد شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

آنچه با من کرد ام ‏الفضل دون کى مى ‏کند همسرى با همسرش اینگونه بى داد اى پدر یک طرف زهر جفا و یک طرف سوز عطش غنچه‏ ى نشکفته‏ ات را داد بر باد اى پدر شهادت امام جواد علیه السلام...

از جفاى همسر بى مهر فریاد اى پدر کز دل و جانم برآورده است فریاد اى پدر در جوانى گوهر عمر مرا از من گرفت تا که مامون دختر خود را به من داد اى پدر شهادت امام جواد علیه السلام...

همچو شمعى اثر زهر ستم آبم کرد سوخت پروانه صفت بال و پرم مادرجان همسرم پشت در خانه به دست افشانى من به یاد تو و مسمار درم مادر جان شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد