مِن بعد انیس آسمان باش ای خاک با شیون و اشک همزبان باش ای خاک پهلویش شکسته، بازویش مجروح است با یاس بهشت مھربان باش ای خاک شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

خورشیدم و زمان غروبم رسیده است ابری سیاه هاله به رویم کشیده است بعداز پدر بلای دو عالم شد ارث من قسمت به سفره ام غم صد داغ چیده است شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

نمی شود که بگوییم بین کوچه چه شد  برای مرثیه خواندن اگر زبان بدهید به روز حشر زمان حساب ناله زنیم فقط به خاطر زهرا به ما امان بدهید شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

به آه و زمزمه در روضه ها تسلایی به قلب غم زده ی صاحب الزمان بدهید اگر سوال شد آخر چه شد به مادر ما فقط به دیده ی حسرت سری تکان بدهید شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

جانها خموش بودِ، نفسها گرفته بود دلها برای حضرت زهرا گرفته بود چندین صباح بود که آن حور چادری جایی میان خلوت شبها گرفته بود شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

با تو چه کرده اند عزیز دل علی آن گرگهای وحشی پشت نقابها؟ بی بی!کدام خاک صدف شد برای تو؟ تا از دو چشم خسته بریزم گلابها! شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

گر باده ای از جام الستم برسد نوری به دل خدا پرستم برسد یا فاطمه ای کاش که در رستاخیز از چادر تو نخی به دستم برسد شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

آبت نموده بس که تنت زخم خورده است این آب و این غذای تو هفتاد و پنج روز مشغول کار پیرهنی کهنه می شوی این سهم کربلای تو هفتاد و پنج روز شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

بانوی گریه! چشم حسن هم ز دست رفت با اشک پا به پای تو هفتاد و پنج روز شانه به شانه با پسرت راه می روی شد شانه اش عصای تو هفتاد و پنج روز شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

گریه گره گشای تو هفتاد و پنج روز رفتن شده بنای تو هفتاد و پنج روز روح الامین برای تو روضه می آورد این خانه شد حرای تو هفتاد و پنج روز شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد