می خواستم شعری بگویم دفترم سوخت بر برگ گلها می نویسم مادرم سوخت دیدم قیامش را شکست و گفت بابا طاقت نیاوردم نمازِ آخرم سوخت شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

با همان دست شکسته چه دعایی میکرد مردمی را که نماندند به پای من و او مردمی را که به این مسئله واقف بودند که دو عالم همه هستند گدای من و او هدف اصلی دشمن من و زهرا بودیم کشته...

با اینکه خسته بودم و بیمار و داغدار همسایه ها بجای عیادت مرا زدند بعضی برای دلخوشی دخترانشان با تازیانه های حسادت مرا زدند شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

جا ماندگان قافله عصر جاهلی دیوانه وار ، از سر عادت مرا زدند با علم اینکه کعبه آمال من علیست در طوف کعبه وقت عبادت مرا زدند شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

هرچند که به قصد شهادت مرا زدند تا گُم شود مسیر سعادت مرا زدند از کوچه های کینه ی دیرینه آمدند با عقده از مقام سیادت مرا زدند شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

بی تو دلیل زندگیِ من چه می شود؟ بی تو نگار این دل محزون که می شود؟ بی فاطمه علی شود آخر خانه خراب سوگند دادمت که مرو جان بوتراب شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

ای باعث سرور علی از چه پر غمی؟ باور نمیکنم که همان بانوی منی کشته مرا تمام نفس های پر غمت کشته مرا عزیز دلم این قد خمت شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

خون می چکد از نگاه پُر ابر علی این خاک غریب می شود قبر علی در معرکه های خندق و خیبر، نه در کوچه ببین حماسۀ صبر علی شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

مولای جوان بگو که پیری سخت است بر مردم بی وفا امیری سخت است خون شد جگر صبر میان کوچه در او‌ج دلاوری اسیر‌ی ‌سخت است شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

لرزید مدینه به خود از ناله ی زهرا با او همه ی دور و برش خورد به دیوار می خواست که سیلی نخورد صورتش امّا یک مرتبه چرخید سرش خورد به دیوار با دست در آن کوچه به دنبال علی گشت<br...