پژمرده گلی به باغ دارم        در سینه غم فراق دارم هم شِکوه ز مردمان این شهر    هم شِکوه ز میخ داغ دارم شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

ای کاش میان آن هیاهو        آزرده نبود دست و بازو ای کاش نمی‌نشست آن روز     میخِ در خانه رویِ پهلو شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

ای کاش نبود، این کبودی     از خانه برون نرفته بودی آن‌دم که عدو لگد به در زد      ای کاش، به  پشت در نبودی شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

هم اسوه ی مهر و مدد و گوهر علمی هم سوره طاهای حرم مادر گلها علامه دهری و سراسر همه عدلی ای حامی و امداد گرم مادر گلها شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

سر در گم سر سحرم مادر گلها دلداده اسرار درم مادر گلها ای محور درد همه عالم و آدم ای هاله احساس و کرم مادر گلها شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

بعد از آن روز که در کوچه زمین افتادی همچو شمعی پسرت، دور و برت می سوزد بعد از آن روز که در کوچه رخت نیلی شد نیمه شب در تبِ خود، گل پسرت می سوزد خس خسِ سینه ات از درد، زمینگیرت...

ای کبوتر که همه بال و پرت می سوزد گریه کم کن که دو چشمان ترت می سوزد نه فقط بال و پر و چشم ترت، ای بانو با عوض کردن پهلو جگرت می سوزد شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

با رفتن رسول، خوشی زین سرا برفت از آن به بعد، خانه ی حیدر(ع) خراب بود زهرا(س) برفت تا که فدک را بیاورد در رجعتش، به صورت ماهش نقاب بود شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

این روزها عقده ی دل را گشودنش بیرون شهر، بر سر چاه های آب بود آن چاه شاهد است که با یاد فاطمه(س) هر چشم مرتضی، چو هزاران سحاب بود آه ای تو چاه، بین که چه آمد به روز من بعد...

فاطمـه گشت شهیـد تا که ولایت باشـد هر مسلمان که بود رهین لطف زهـراست آن بهشتـی که نبی در پی آن فرمـوده با حضور علـی و فاطمـه آنجا زیباست شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد