مسیر جاری :
مي دوني 721 يعني چه؟ يعني بين 7 آسمان و 2 دنيا،1 را دوست دارم ، اونم تويي.
اشتیاقی که به دیدار تو دارد دل من
دل من داند و من دانم و دل داند و من
خاک...
دایم گل این بستان شاداب نمی ماند
رهرو آن نيست كه گه تند و گهي خسته رود... رهرو آنست كه آهسته و پيوسته رود.(سعدي)
خدایا من در کلبه فقیرانه خود چیزی را دارم که تو در عرش کبریای خود نداری،...
رفتم خونه خاله دلم واشه ، خاله خسبيد دلم پوسيد ! «ضرب المثل ايراني»
يا مكن با پيل بانان دوستي / يا بنا كن خانه ای در خورد پيل ![ سعدي ]
فرصت غنيمت است رفيقان در اين چمن/ فرداست همچو گل همه بر باد رفته ايم«ناصح...
دلت شاد و لبت خندان بماند
برایت عمرجاویدان بماند
خدارا میدهم سوگند برعشق
هرآن...
از سه چيز بايد حذر كرد، ديوار شكسته، سگ درنده، زن سليطه ! «ضرب المثل ايراني»
این هفته هم گذشت تو اما نیامدی
این هفته هم گذشت تو اما نیامدی
خورشید خانواده ی زهرا نیامدی
از جاده ی همیشه ی چشم انتظارها
ای آخرین مسافر دنیا نیامدی
خیال روی تو در هر طریق همره ماست
خیال روی تو در هر طریق همره ماست
نسیم موی تو پیوند جان آگه ماست
به رغم مدعیانی که منع عشق کنند
جمال چهره تو حجت موجه ماست
چشمم به جز بروی تو بینا نمی شود
چشمم به جز بروی تو بینا نمی شود
مایل به سیر و گشت و تماشا نمی شود
عالم اگر به طنز شود چون تو نیستی
لب های من به خنده دگر وا نمی شود
خانه ی دل بود از هجر تو ویران تا چند
خاطر ما ز فراق تو پریشان تا چند
خانه ی دل بود از هجر تو ویران تا چند
دوستان از غم تو بی سر و سامان تا چند
در پس پرده ی غیبت شده پنهان تا چند
دل بود شیفته ی طره ی مویت ای دوست
دل بود شیفته ی طره ی مویت ای دوست
جان به لب آمده از دوری رویت ای دوست
چشم ما هست شب و روز به سویت ای دوست
کس نیاورد خبر از سر کویت ای دوست
گلی از گلشن وصل تو نچیدم آخر
روی زیبای تو ای دوست ندیدم آخر
نغمه ی روح فزایت نشنیدم آخر
گلی از گلشن وصل تو نچیدم آخر
چون هلال از غمت ای ماه خمیدم آخر
آتش عشق تو در سینه نهفتن تا کی
آتش عشق تو در سینه نهفتن تا کی
طعنه ز اغیار تو ای یار شنفتن تا کی
همه شب از غم هجر تو نخفتن تا کی
روی نادیده و اوصاف تو گفتن تا کی
الا به باغ وجودم گل بهار بیا
الا به باغ وجودم گل بهار بیا
به احتضار فتادم ز انتظار بیا
نوید فتح و ظفر در فروغ طلعت تو است
چو آفتاب از آن سوی کوهسار بیا
همه منتظر هستیم که آیی به مدینه
همه منتظر هستیم که آیی به مدینه
کنی یاد، کنی یاد، ز مسمار و ز سینه
ز سوز تو مدینه شود محشر کبری
کجایی گل زهرا، کجایی گل زهرا
ای وجودت بر تن بی جان عالم جان بیا
ای وجودت بر تن بی جان عالم جان بیا
ای ظهورت دردها را خوشترین درمان بیا
ای جواب ناله مظلومی قرآن بیا
ای همه جانها به خاک مقدمت قربان بیا