مسیر جاری :
مي دوني 721 يعني چه؟ يعني بين 7 آسمان و 2 دنيا،1 را دوست دارم ، اونم تويي.
اشتیاقی که به دیدار تو دارد دل من
دل من داند و من دانم و دل داند و من
خاک...
يا مكن با پيل بانان دوستي / يا بنا كن خانه ای در خورد پيل ![ سعدي ]
رهرو آن نيست كه گه تند و گهي خسته رود... رهرو آنست كه آهسته و پيوسته رود.(سعدي)
دایم گل این بستان شاداب نمی ماند
خدایا من در کلبه فقیرانه خود چیزی را دارم که تو در عرش کبریای خود نداری،...
همت بلند دار که مردان روزگار / از همت بلند بجائي رسيده اند« سعدي»
از سه چيز بايد حذر كرد، ديوار شكسته، سگ درنده، زن سليطه ! «ضرب المثل ايراني»
روزگارت بر مراد ، روزهایت شاد شاد ، آسمانت بی غبار ، سهم چشمانت بهار ،...
دلت شاد و لبت خندان بماند
برایت عمرجاویدان بماند
خدارا میدهم سوگند برعشق
هرآن...
حال، خواهانت فقط ما نه، همه عالم شده
چشم ها مانندِ یک ابرِ بهاری پُر زِ اَشک
قطره هایِ اشک همچون قطرهیِ شبنم شده
کُلِّ دنیا خوب میداند که بی تُو هیچ نیست
حال، خواهانت فقط ما نه، همه عالم شده
ماییم و امید وصل و حج یا الله
ماییم و امید وصل و حج یا الله
ماییم و گناه و بار کج یا الله
از بار گناه خود دگر خسته شدیم
عجّل لِولیکَ الفرج یا الله
بازیِ خلق دگر حوصله سر بُرد، بیا
بازیِ خلق دگر حوصله سر بُرد، بیا
خاطرم را غم دوری تو آزُرد، بیا
گفته بودند که در اوج بلا می آیی
صاحب الامرِ جهان! کار گره خورد؛ بیا
در پس ابر است خورشید یقین
در پس ابر است خورشید یقین
بس که مهجور است قرآن مُبین
گَردِ بدعتها نشسته روی دین
پُر شده از ظلم و از ظلمت، زمین
بیا که بسته شده روضه و زیارتگاه
بیا که بسته شده روضه و زیارتگاه
که جان تازه بگیرند روضه خوانی ها
بیا که جمعه پیر فراق هم داده
به پای آمدنت هستی و جوانی ها
نسیم آمدنت را بگو خبر بدهند
نسیم آمدنت را بگو خبر بدهند
به ساکنان و اسیران قد کمانی ها
بیا که بوسه زند ذوالفقار از دستت
خدا نوشته برای تو قهرمانی ها
سلام حضرت آقای آسمانی ها
سلام حضرت آقای آسمانی ها
تجمع همه عشق و مهربانی ها
بهار آمد و با چشم های تر برگشت
تویی بهار تمامیه زندگانی ها
ماندیم تا بیاید و بر ما گذر کند
ماندیم تا بیاید و بر ما گذر کند
دیر است آن قدر که مزاری نمانده است
تقویم ها ورق ورق از ما جدا شدند
تا سال های سال بهاری نمانده است
عطر نفست شمیم باران دارد
عطر نفست شمیم باران دارد
خورشید به تابش تو ایمان دارد
هر چشمه که از صفای تو می جوشد
پیوسته به سمت عشق جریان دارد
عزیز دل و جان نرجس کجایی
عزیز دل و جان نرجس کجایی
زمان بی قرارت شده کی میایی
به جز اهل بیتت نداری قرینی
بیا ای که امّید اهل یقینی