دوست دارم يه روز تو هم اسم منو صدا كني زخمي كه به دل زدي به مرهمي دوا كني حالاكه براي تو با خاك راه برابرم چي مي شه گاهي اگه به زير پا نگاه كني تو دل و جون مني بخت گريزون مني مي شه گاهي گذري بر من...

اون كه مياد اگه بگم يك گل سرخ بهار ميشی يه قطره خون رو آينه يه چشمه انتظار ميشي يه قطره خون رو آينه است يه چشم سرخ انتظار يه روز دوباره سبز ميشه وقتي كه بر گرده بهار هر كي با آينه روبروست رو هست...

ازم جدا نشو، دردت به جونم مزن بر هم بساط آشيونم اگه عشق منو لايق بدوني تو رو بر طاق چشمام مي نشونم يار جوني نرو نرو، ماه پيشوني نرو نرو پسند من تويي از باغ دنيا نزار روي دل من داغ دنيا تماشا كن...

کی میرسی قصمو شیرین کنی یاد منه اسیر غمگین کنی ظهور تو حضور اطلسی هاست کویر تشنه با تو روح دریاست وقتی میای یخ زمین آب میشه شبای قطبی با تو آفتاب میشه

ای دیار آرزو کوی یارم کوی یارم تا قیامت سر ازین کو برندارم برندارم با دلم گوید کسی بت پرستی خود پرستی بر دل عاشق مگو پا گذارم پا گذارم پند بی حاصل مگو حرف آب و گل مگو جز حدیث دل مگو

نیمه شب ستاره ها می کنند اشاره ها میرود ز آه ما بر فلک شراره ها....بر فلک شراره ها ناز چشم یار ها غمزه ی نگار ها رفته از نیاز و ناز در جهان چه کارها بجو شب از ستاره ای به شیوه ای اشاره ای بگو...

با تو رفتم،بي تو باز آمدم از سر كوي او،دل ديوانه پنهان كردم، در خاكستر غم آن همه آرزو،دل ديوانه چه بگويم با من اي دل چه ها كردي تو مرا با عشق او آشنا كردي

نفست اي آشنا چون سكوت شب رسا در پاييز ، در گلريز تو بمان اي همصدا دست تو خورشيد من در شب دريا شدن اي جاري ، اي روشن از فردا حرفي بزن در شب خاموشي صحرا اي خورشيد

تو آسمون پر غبار ستاره رو نمیشه دید اما شبا توی کویر میشه ستاره هارو چید گل میکنن ستاره ها شبا رو فرش آسمون بیا با هم سر بزنیم به کوچه باغ کهکشون قصه اینه توی مشرق ساده است ستاره بینی ما مسافر کویریم...

کی میگه بین دو تا نی ، یکیشون شکر نداره نه عزیزم برا بابا دختر و پسر نداره دخترا سیب گلابند ، مثل برفند ، مثل آبند برف جاده گل و خاکه ، آب چشمه اما پاکه دخترا شاخه نباتند...