شعر
بطری ها
امروز هم می سرایم
یک شعر در وصف دریا
حتی اگر او نخواند
ابیات دریایی ام را
شعر
آسمان چون دریا
امروز دلگیر است و ساکت
انگار قلبش غصه دارد
من عاشق این آسمانم
وقتی که نم نم، نم ببارد
شعر
ای کاج، ای باد
تکرار کن آوازهایم را
ای کاج تنهای سر کوچه!
ای باد
ای باد بهار
ای باد !
آوازهایم را ببر
شعر
اسم من رقیه است
بچه ها سلام
اسم من رقیه است
دختر سه ساله ی امام
دختر نماز
شعر
اسفند آمد
گُلدان ذهنم
چشم انتظار است
فکرِ شکفتن
فکرِ بهار است
شعر
زندگی
روی پله های سنگی سحر
باز هم صدای پای شب شنیده می شود
دامنش بلند و پرستاره است
روی پله ها کشیده می شود
شعر
سخاوت
انگار بارانی که دیشب پشت شیشه
آواز های تازه اش را
بر خاک بارید،
شعر
سنگ و شیشه
یک نفر دلش
مثل شیشه بود
یک نفر دلش
مثل سنگ بود
آن طرف
روی خرده شیشه ها نشسته بود!
شعر
امتداد کوچه‌ی خیال
چه قدر واژه‌ها کنار هم نشانده‌ام
و از تن تمام برگ‌های دفترم
یکی
یکی
یکی
غبار خواب را تکانده‌ام
شعر
روزهای از دست رفته
روزها را گـم مـی‌کـنـم هـر روز
شـمـارش روزهـا از خـاطـرم رفـتـه
تـو کـه نـیـسـتـی زنـدگـی بـی‌مـعـنـاسـت
چـه فـرق دارد کـدام روز در هـفـتـه!