اگر والدین از یک عبادت مستحبی مثل نماز شب نهی کنند به صورتی که از انجام آن، اذیت شوند، آیا این نماز باطل است؟

در بسیاری از مساجد شهر ما رسم شده که نماز مستحبی دهۀ اوّل ذی‌حجه و نماز شب قدر را با امام جماعت و بدون نیّت اقتدا بجا می‌آورند. آیا این عمل جایز است؟

اگر موجبات سجدۀ سهو در نماز مستحبی پیش بیاید تکلیف چیست؟

آیا اشتباه خواندن اذکار، در نمازهای مستحبی، موجب بطلان آن می‌شود؟

آیا احکام نماز مستحبی (مانند عدم اعتنا به شک در رکعات آن یا عدم اشکال در زیاد شدن رکن و ...)، در آن نمازهای مستحبی‌ که بواسطۀ نذر و غیره واجب شده هم جاری است یا خیر؟

شک در اجزای نماز نافله مثل شک در این که یک سجده انجام داده یا دو سجده، چه حکمی دارد؟

اگر در نمازهای مستحبی اشتباهی رخ دهد، آیا همان احکام نمازهای واجب را باید جاری کرد یا این‌که نماز را دوباره بخوانیم (ازآنجاکه برای برخی از این نمازها آثار خاصی ذکر شده که معلوم نیست اگر اشتباه خوانده شوند...

آیا نماز مستحبی خواندن در هواپیما و قطار شرایط خاصی دارد؟

آیا حرف زدن در نماز مستحبی موجب بطلان نماز می‌شود؟

اگر در هنگام خواندن نمازهای مستحبی، پدر و مادر، فرزند را صدا نمودند، تکلیف فرزند چیست؟ آیا مجوز قطع نمودن نماز و جواب دادن به والدینش را دارد یا خیر؟