گاه برگه هایی در بین مردم پخش می کنند که در آن خوابهایی را نقل کرده و در آخر آن می نویسند؛ «چند بار از روی این برگه نوشته و تکثیر شود یا فلان تعداد برگ کپی و پخش شود اگر این کار را بکنید حاجتتان برآورده...

بعضی از سخنرانان و مداحان در مراسم روضه و سخنرانی، خواب های مختلفی درباره کرامات و عنایات اهل بیت (علیهم السلام) نقل می کنند، آیا بیان آنها و اعتماد بر این خواب ها جایز است؟

آیا بیان زبان حال[1] در مداحی ها و روضه ها بصورت اشعار و نثر در مورد اهل بیت (علیهم السلام) جایز است؟

آیا تشبیه و مقایسه برخی شهدای کربلا با شخصیت های ملی مثل تشبیه حضرت حُر با رستم، پهلوان ایران باستان جایز می باشد؟

استفاده از اشعاری مثل «گرد حرم دویده ام، صفا و مروه دیده ام، هیچ کجا برای من کرببلا نمی شود» که در ظاهر مداح می خواهد زیارت امام حسین (علیه السلام) را پرشورتر و مهم تر از یاد خدا و زیارت کعبه نشان دهد...

طبق آیه ۳۱ سوره توبه[۱] ارباب تنها خداست آیا گفتن «ارباب من حسین» صحیح است؟

آیا گفتن عباراتی مثل «من علی اللّهی ام» یا «خدای من علی، خدای من حسین» یا «زینب اللّهی ام» در مداحی و روضه خوانی جایز است؟

آیا بیان بیش از حدّ مظلومیّت امام حسین (علیه السلام) و یارانش و اهل بیت (علیهم السلام) صحیح است؟

مداحان و روضه خوانان در انتخاب و خواندن مطالب و اشعار، چه ملاک و معیار هایی را باید رعایت کنند تا مداحی و روضه خوانی مناسب شان اهل بیت (علیهم السلام) باشد؟

اشعار و عباراتی مثل «من سگ عباسم» یا «کبوتر حرم منم» یا اشعار و عباراتی مثل این که توسط بعضی از مداحان و عزاداران در مراسم سینه زنی و عزاداری اهل البیت (علیهم السلام) خوانده می شود و گاهاً صدای آن حیوان...