مسیر جاری :
تدبر در سوره ي مباركه ي كهف (1)
هر يک از سوره هاي قرآن کريم، به عنوان مصداق تام و رسمي سخن حکيمانه، داراي دو ويژگي اساسي است: نخست، انسجام سخن؛ دوم، هدايتي بودن سخن؛ در کتاب آموزش تدبر در سوره هاي قرآن کريم «3»، در ارائه تدبر هر سوره...
تدبر در سوره مباركه ي شعراء (3)
اين آيات در فضايي نازل شده است كه شدت تكذيب و انكار مشركان نسبت به قرآن كريم، پيامبر اكرم ( صلي الله عليه و آله و سلم ) را به شدت متأثر كرده است ( : لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ...
تدبر در سوره مباركه ي شعراء (2)
آيات اين كلام داراي سه مطلب است: مطلب نخست، آيات 105 تا 116 كه چگونگي تكذيب قوم نوح ( عليه السلام ) را در دو فراز اجمال و تفصيل مطرح مي كند؛ مطلب دوم، آيات 117 تا 120 كه بيان دعاي حضرت نوح ( عليه السلام...
تدبر در سوره مباركه ي شعراء (1)
هر يک از سوره هاي قرآن کريم، به عنوان مصداق تام و رسمي سخن حکيمانه، داراي دو ويژگي اساسي است: نخست، انسجام سخن؛ دوم، هدايتي بودن سخن؛ در کتاب آموزش تدبر در سوره هاي قرآن کريم «3»، در ارائه تدبر هر سوره...
تدبر در سوره ي مبارکه ي يس (4)
کلام 1: اين کلام در صدد اطمينان افزايي رسول خدا ( صلي الله عليه و آله و سلم ) در مسير رسالت انذاري، از رهگذر تبيين انذارناپذيري کيفري اکثريت و انحاصر تأثير انذار در گروه اندک تابع ذکر و اهل خشيت است. همين...
تدبر در سوره ي مبارکه ي يس (3)
پيش از تبيين هم بستگي ميان کلام هاي فصل نخست سوره مبارکه يس، لازم به ذکر است که هم بستگي ميان کلام هاي يک فصل، بر دو نوع است:
تدبر در سوره ي مبارکه ي يس (2)
پايان يافتن مباحث مرتبط با ضرب المثل از عاقبت سرسختي در برابر رسالت انذاري پيامبران و آغاز سير بياني جديد در برشماري آيات الهي، دليل روشن جدايي اين کلام از کلام قبل است.
تدبر در سوره ي مبارکه ي يس (1)
هر يک از سوره هاي قرآن کريم، به عنوان مصداق تام و رسمي سخن حکيمانه، داراي دو ويژگي اساسي است: نخست، انسجام سخن؛ دوم، هدايتي بودن سخن؛ در کتاب آموزش تدبر در سوره هاي قرآن کريم «3»، در ارائه تدبر هر سوره...
تدبر در سوره ي مبارکه غافر (3)
با ابتنا به دو مبناي صدق و به جا بودن قرآن کريم، مي توان از هر سوره اي فضاي آن را نيز استفاده کرد و به تعبيري با استناد به ظواهر سوره، فضايي را تشخيص داد که سوره درصدد تأثيرگذاري بر آن است و مي خواهد گامي...
تدبر در سوره ي مبارکه غافر (2)
پايان يافتن داستان مربوط به موسي ( عليه السلام ) و مؤمن آل فرعون و فرعون و هامان و قارون، روشن ترين دليل گسست کلام 6 از کلام 5 است.