چون به هوای مدحتت زهره شود ترانه ساز
چون به هوای مدحتت زهره شود ترانه ساز<br />
حاسدت از سماع آن محروم آه و ناله باد
لطیفه ای به میان آر و خوش بخندانش
لطیفه ای به میان آر و خوش بخندانش<br />
به نکته ای که دلش را بدان رضا باشد
دل منه بر دنیی و اسباب او
دل منه بر دنیی و اسباب او<br />
زانکه از وی کس وفاداری ندید
کس عسل بی نیش از این دکان نخورد
کس عسل بی نیش از این دکان نخورد<br />
کس رطب بی خار از این بستان نچید
آنکه روشن بد جهان بینش بدو
آنکه روشن بد جهان بینش بدو<br />
میل در چشم جهان بینش کشید
هر که بخراشدت جگر به جفا
هر که بخراشدت جگر به جفا<br />
همچو کان کریم زر بخشش
کم مباش از درخت سایه فکن
کم مباش از درخت سایه فکن<br />
هر که سنگت زند ثمر بخشش
از صدف یاد دار نکتهٔ حلم
از صدف یاد دار نکتهٔ حلم<br />
هر که برد سرت گهر بخشش
سال و فال و مال و حال و اصل و نسل و تخت و بخت
سال و فال و مال و حال و اصل و نسل و تخت و بخت<br />
بادت اندر شهریاری برقرار و بر دوام
در این ظلمت سرا تا کی به بوی دوست بنشینم
در این ظلمت سرا تا کی به بوی دوست بنشینم<br />
گهی انگشت بر دندان گهی سر بر سر زانو