آتش سودای تو عالم جان در گرفت سوز دل عاشقانت هر دو جهان در گرفت جان كه فروشد به عشق زنده جاوید گشت دل كه بدانست حال ماتم جان در گرفت از پس چندین هزار پرده كه در پیش بود روی تو یك شعله زد كون و مكان در...

دلم تا عشقباز آمد در او جز غم نمی‌بینم دلی بی‌غم كجا جویم كه در عالم نمی‌بینم دمی با همدمی خرّم ز جانم بر نمی‌آید دمم با جان برآید چون كه یك هم‌دم نمی‌بینم خوشا و خرّما آن دل كه هست از عشق بیگانه كه من...

بی همگان به سرشود بی توبه سرنمی شود داغ تو دارد این دلم جای دگرنمی شود جان زتوجوش می کند دل زتو نوش می کند vعقل خروش می کند بی توبه سر نمشود جاه وجلال من تویی ملکت ومال من تویی آب زلال من تویی بی توبه...

چون تو جانان منی جان بی تو خرم کی شود چون تو در کس ننگری کس با تو همدم کی شود گر جمال جانفزای خویش بنمایی به ما جان ما گر در فزاید حسن تو کم کی شود دل ز من بردی و پرسیدی که دل گم کرده‌ای این چنین...

دو چشم مست میگونت ببرد آرام هوشیاران دو خواب آلوده بربودند عقل از دست بیداران الا ای باد شبگیری بگوی آن ماه مجلس را تو آزادی و خلقی در غم رویت گرفتاران گر آن عیار شهر آشوب روزی حال من پرسد بگو خوابش نمی...

آلبوم بوی شرجی ای عشق تو ایمانم از عشق تو بیجانم ای مرحم دردانم جانانه تو نازت که توم گفت که دلنوازی شه زیور و شهنازی با ما تو نکن بازی جانانه تو نازت که نازت که و نازت که

ای صبا گر بگذری بر زلف مُشک ‌افشان او همچو من شو گرد یک‌ یک حلقه‌ی گردان او گاه از چوگان زلفش حلقه‌ی مشکین ربای گاه خود را گوی گردان در خم چوگان او جان او در جان تو گم گشت و دل از دست رفت درد او...

مرغ ســحر ناله سر کن داغ مرا تازه تر کن زآه شرر بار، این قفس را برشکن و زیر و زبر کن بلبل پر بسته ز کنج قفس درآ نغمهء آزادی نوع بشــر سرا وز نفسی عرصهء این خاک توده را، پرشرر کن ظلم ظالم ، جور...

وطن! وطن! نظر فکن به من که من به هر کجا، غریب‌وار که زیر آسمان دیگری غنوده‌ام همیشه با تو بوده‌ام همیشه با تو بوده‌ام اگر که حال پرسی‌ام تو نیک می‌شناسی‌ام من از درون قصه‌ها و غصه‌ها برآمدم

خوشا دردی که درمانش تو باشی خوشا راهی که پایانش تو باشی خوشا چشمی که رخسار تو بیند خوشا مُلکی که سلطانش تو باشی خوشا آن دل که دلدارش تو گردی خوشا جانی که جانانش تو باشی