عمری به گناه پا فشردم یا رب<br /> بار دل خود به دوش بردم یا رب<br /> تو ناز مرا کشیدی و من غافل<br /> سیلی زهوای نفس خوردم یا رب

وقتی که مجیر خواندم و جوشن و قرآن بر سر<br /> وقتی که زدم ناله و از اشک دو چشمم شد تر<br /> یک خواسته از درگه تو فقط تمنّا کردم<br /> یک نیم نگاهی و رسان صاحب ما را دیگر

چرا به پیش خلائق تو خم کنی سر خود؟<br /> شبی مقابل دلدار تا شدن خوب است<br /> صدای اهل قبور است می رسد بر گوش<br /> که: آی بنده رفیق دعا شدن خوب است

مگر که بخت کند رو، طبیب را بینی<br /> به درد بندگی اش مبتلا شدن خوب است<br /> در این لیالی رحمت اگر خدا خواهد<br /> مسافر حرم کربلا شدن خوب است

آمد شب قدر و ذکر مولا گیریم<br /> امشب تو بیا که با تو احیا گیریم<br /> یک شب سفر کرب وبلا همراهت<br /> از دست خودت مهر و امضا گیریم

طفل دل امشب زبان وا کرده است<br /> در حضورت با تو نجوا کرده است<br /> در شب قدری که قرآن بر سر است<br /> با حسینت عاقبت تا کرده است

برای پاکی نفس و سعادت<br /> همیشه بهر خود شیطان برانیم<br /> شب تقدیر و ثبت سرنوشت است<br /> دعا بر مومن و انسان بخوانیم

عمرم همه را تباه کردم چه کنم<br /> پرونده خود سیاه کردم چه کنم<br /> تو عفو کنی از کرمت اما من<br /> از این که تو را گناه کردم چه کنم

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند<br /> و اندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند<br /> چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی<br /> آن شب قدر که این تازه براتم دادند

از این دو دیده به غیر از گنه نشد حاصل<br /> ببند چشم، که اهل بکا شدن خوب است<br /> ببین که قافله ی عمر می رود از پیش<br /> مرو به خواب که دور از خطا شدن خوب است