فکَیفَ أَصبرُ عَلی فراقک؟! تا به وصال نگاهت برسم... مرهم این صبر یاد توست! یاد تو می‌بارد بر وادی دلم... و عطر وصال را هدیه می‌آورد برای شیدایی‌هایم!

در آن هنگام که درهای تمام عالم اسباب به روی انسان بسته می‌شود، کارد به استخوانش می‌رسد و از هر نظر درمانده و مضطر می‌گردد، تنها کسی که می‌تواند قفل مشکلات را بگشاید و بن‌بست‌ها را برطرف نماید، نور امید...