مسیر جاری :
عوامل پیدایش استکبار
عرفان باید قلب عارف را محل تجلای اسماء و صفات الهی کند، پس چرا او را محو جمال خود کرده که به بندگان و خاصان درگاه پروردگار با نظر تحقیر می نگرد؟
فقر عارفانه، فخرآمیز است
از سرور عارفان، پیامبر اکرم «ص»، روایت شده است که فرمود: «الفقر فخری و به أفتخر»[1]؛ یعنی فقر مایه فخر من است و به آن افتخار مىکنم.