مراد از بینش تاریخی، آن نحوه نگرشی است که برای امور، از جمله آدمی، جامعه، فرهنگ و تمدن، ذواتی ازلی، ابدی و لایتغیر قائل نبوده، همه آنها را در سیلان و جریانی تاریخی درک می کند.

هایدگر و تفکر وی ضرورتا باید در بسط فلسفه و تفکر دوره جدید فهم شود، در حالی که عرفا و حکمایی چون ابن عربی، سهروردی یا لائوتسه، به اعتبار حیث تاریخی بشر و تفکر، متعین در عالم خاص خود بوده اند و لذا، دوره...