در شب آخر روا باشد که احیایی شوی<br /> فرصت آخر رسیده مومن چالاک را<br /> چاک می گردد گریبان در وداع ماه حق<br /> ای خدا دریاب یاران گریبان چاک را<br />

وفا و عشق و ایمان بود این ماه<br /> مگو، شیرین تر از جان بود این ماه<br /> بهشت سبز انس عبد و معبود<br /> بهار ختم قرآن بود این ماه<br />

برفت زود ز نزدیک ما و نیست شگفت<br /> که زودتر رود آن چیز کو گرامی‌تر<br /> مه صیام درختی است بار او رحمت<br /> به آب زهد توان خورد هم ز شاخش بر<br />

ای ماه صیام ار چه مرا خود خطری نیست<br /> حقا که مرا هم‌چو تو مهمان دگری نیست<br /> از درد تو ای رفته به ناگه ز بر ما<br /> یک زاویه‌ای نیست که پر خون جگری نیست<br />

یک ماه بهشت بر زمین حاکم شد<br /> یک ماه ز عصیان دلمان نادم شد<br /> یا رب نکند دوباره مهجور شویم<br /> یک مژده بده که وصلمان دائم شد<br />

یک ماه صدا کرد که زیبا باشیم<br /> در هر سحر و شبی چو مولا باشیم<br /> ماه رمضان ماه مهارت ورزی ست<br /> باشد که همیشه مثل حالا باشیم<br />

خداحافظ ماه پروردگار الرحمن الراحمین<br /> خداحافظ ماه لحظه های‌ افطار و سحر<br /> خداحافظ ماه نعمت و رحمت و برکت<br /> خداحافظ ماه شب های‌ نورانی قدر<br />

تا که چشمم باز شد دیدم که یارم رفته است<br /> میهمانی شد به پایان و نگارم رفته است<br /> با گل این باغ تازه انس پیدا کرده ام<br /> گرم گل بودم که دیدم گل گزارم رفته است<br />

هر کس نبُرد بهره از این چشمه زلال<br /> باور کنید زندگیش در عدم گذشت<br /> در عید فطر خوان کرم چیده می‌شود<br /> گر ماه رحمت و کرم ذوالکرم گذشت<br />

دست مرا گرفت خدا و نجات داد<br /> وقتی ز پا فتادم و آب از سرم گذشت‌<br /> ای دل به هوش باش پس از ماه مغفرت<br /> ماهی که می‌زدند گنه را قلم گذشت<br />