زَهر اَشکی شد و چشمانِ تَرَش را سوزاند<br /> سینه‌یِ بی رمقِ مُحتضَرَش را سوزاند<br /> بارها حُرمتِ این شیخ در این شهر شکست<br /> ناله‌ی بی کسی‌اش هر سحرش را سوزاند<br /> شهادت امام صادق علیه السلام...

به نام آنکه پُر کرده جهان از قالَ صادق‌ها<br /> به نام آنکه می‌رویاند از جانها شقایق‌ها<br /> به نام آنکه از دلهایِ سنگی ساخت عاشق‌ها<br /> که می‌گردند از نورش مخالف‌ها موافق‌ها<br /> به نامِ حضرت...

من آخرین امامِ بی زائر بقیعم<br /> با قامتی خمیده مسافر بقیعم<br /> راحت شدم من آخر از غربت مدینه<br /> چون بوی خون شنیدم از تربت مدینه<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

صادق آل عبا را کشتند<br /> شیخ الائمه ما را کشتند<br /> شده فاطمه نوحه سرای غمش<br /> غم بی کسیه گل بی حرمش<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

سفره دار روضه هاى کربلا افتادى از پا<br /> از کنار بستر تو می رسد آواى زهرا <br /> لحظه ی آخر، دیده گریانى<br /> ز غم مادر، روضه می خوانى<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

من کشته زهر کینه ام<br /> صاحب سوز سینه ام<br /> روضه خوان مدینه ام<br /> وای وای قرآن ناطقم من<br /> وای وای امام صادقم من<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

یا شیخ الائمه، پیر روضه هایی<br /> عمری دیده گریان، یاد کربلایی<br /> با داغت مدینه، گشته شهر غمها<br /> می آیدصدای، واویلای زهرا<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

پیرمرد آل‌طاها را شبانه میبرند<br /> از میان شعله‌آتش ز خانه میبرند<br /> میکشیدند همچو زهرا بین کوچه پیکرش<br /> تازیانه میزدند بر دیده‌ی از خون‌ترش<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

شعله‌ور گشته آتش از خانه<br /> سوخت از ظلم و جور کاشانه<br /> صادق آل فاطمه تنها<br /> سوخته پشت در چو پروانه<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

شهر مدینه میکند نظاره<br /> شد تازه داغ فاطمه دوباره<br /> صادق حیدر است<br /> وارث کوثر است<br /> در بین آتش بی‌بال و پر شد<br /> از ضرب سیلی خونین‌جگر شد<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت...