ای گوهر اسرار نهان شیعه<br /> گویا شده ازشما بیان شیعه<br /> این بس که تو را جهانیان می خوانند<br /> مغز متفکر جهان شیعه<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

من همان فرزند زهرایم که از جور عدو<br /> خانه ام چون بیت زهرا مادرم  آتش گرفت<br /> بر روی سجاده بودم نیمه شب گرم دعا<br /> ناگهان دیدم همه دور و برم آتش گرفت<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت...

بنگر به بیت شعله ورم وای مادرم<br /> آتش گرفته بام و درم وای مادرم<br /> آتش زدند خانه من را و زنده شد<br /> یادت دوباره در نظرم وای مادرم<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

میزد نفس نفس پی مرکب ولی چه سود<br /> آهش به قلب سنگ عدویش اثر نداشت<br /> پایش برهنه بود ولی جای شکر داشت<br /> چون خاک کوچه خار مغیلان دگر نداشت<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

آتش زدند خانه او را ولی دگر <br /> بر سینه اش جراحتی از میخ در نداشت<br /> بردند دست بسته اش از خانه با عذاب<br /> حتی عبا به دوش و عمامه به سر نداشت<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

کس از دل امام غریبم خبر نداشت<br /> با او مدینه هم سر یاری دگر نداشت<br /> سوگند میخورم به مظلومی علی<br /> دنیا ز آل فاطمه مظلوم‌تر نداشت<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

وسط کو‌چه زمین خورد و صدا زد عمه<br /> باز از نسل علی یک گل دیگر افتاد<br /> بین یک عده حرامی چو گرفتار شد او<br /> نظرش سمت حریم شه بی سر افتاد<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

ناگهان شعله ی آتش وسط در افتاد<br /> باز هم یاد غم حضرت مادر افتاد<br /> دست بسته وسط کوچه کشاندند او را<br /> یاد مظلومیت حضرت حیدر افتاد<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

شهر مدینه، غرق عزا شد<br /> روح ولایت، ز تن جدا شد<br /> صادق آل مرتضی عمرش تمام است <br /> شیعه دوباره سوگوار یک امام است<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

شده غم و درد هم‌آغوشت<br /> شده آسمون سیاه پوشت<br /> نیمه های شب توی خونه‌ت<br /> عبا رو کشیدن از دوشت<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد