شام غریبانِ حبیبۀ طاها شد<br /> نهان بـه خاک یثـرب جنازۀ زهرا شد<br /> پیکرِ بانوی روز جزا را بردند<br /> نیمۀ شب در غربت به خاک غم سپردند<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

میان بستر زهرا فتاده و بی‌تاب است<br /> ز سوز عشق حیدر شمع وجودش آب است<br /> نگاه طفلانِ او گهی بـه بستر باشـد<br /> گهی به دیوار و گه به جانب در باشد<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

به گوش جان عترت ز غم نوایی آمد<br /> فاطمه و حیدر را شب جدایی آمد<br /> فاطمه(س) می‌رود لحظه به لحظه از هوش<br /> چراغ عُمرِ زهرا شود ز فردا خاموش<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

ماه جمادی باشد پر غم تر از محرّم<br /> ای اهل عالم زهرا شد کشته با قدّ خم<br /> زهرا که کلّ هستش قربانی حیدر شد<br /> با روی سیلی خورده فدایی رهبر شد<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

فدای غربت آن کودک سیه پوشی<br /> که ختم مادر خود را کنار خانه گرفت<br /> گذشت فاطمه س از عالم و غمش یک عمر<br /> ز چشم های علی ع اشک دانه دانه گرفت<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

بسوز دل که علی ع بین خانه بود و عدو<br /> شریک زندگی اش را در آستانه گرفت<br /> کشید ناله زدل آه آه فضه بیا<br /> که قاتل از من مظلومه، ناز دانه گرفت<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

علی ع شهید، در آنروز شد که جانش را<br /> میان کوچه عدو زیر تازیانه گرفت<br /> الا چو شاخ خشکیده بشکند دستی<br /> که از شکسته نهال علی ع جوانه گرفت<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

به یاد یار غریبی دلم بهانه گرفت<br /> که بهر یار غریبش عزا شبانه گرفت<br /> علی ع که طایر در آشیانه سوخته اش<br /> پرید و در قفس خاک آشیانه گرفت<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

پای تا سردرد بود و باز درد خود نگفت<br /> ناله های مخفی بیمار را باور کنید<br /> باغ سوزان، دود آتش، قتل بلبل، داغ گل<br /> پیش چشم باغبان، هر چهار را باور کنید<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت...

بال بلبل را شکسته باغ را آتش زدند<br /> باغبان و آتش گلزار را باور کنید<br /> بارها جان داد زهرا س جان مولا را خرید<br /> یک شهید و این همه ایثار را باور کنید<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت...